"פארוואס שלאפט נישט טאטי אין א סוכה"?

[מקווה איד]

נישט דורך געלערענט דעם גאנצען אשכול אבער מיין רבי (נישט פון חדר) פלעגט זאגן אז מצטער פטור מן הסוכה און ביים עסן זאל מען נישט מיקל זיין קיין כי הוא זה, זאלסט אדער נישט עסן אדער עסן מיטן צער, אבער ביים שלאפען קענסטו מיקל זיין פאר יעדע נארישע סיבה, הגם מתחילה זאלסטו אריינגיין שלאפען אין סוכה, אבער קענסט ארויס גיין נאך א כלשהו צער

[שמואל בארג]

'אוהבך' איז נאך דא?! גוטע צייטן געווען אמאל, ווי גייט עס היינט?

[יידישע קהילות]

נישט דורך געלערענט דעם גאנצען אשכול אבער מיין רבי (נישט פון חדר) פלעגט זאגן אז מצטער פטור מן הסוכה און ביים עסן זאל מען נישט מיקל זיין קיין כי הוא זה, זאלסט אדער נישט עסן אדער עסן מיטן צער, אבער ביים שלאפען קענסטו מיקל זיין פאר יעדע נארישע סיבה, הגם מתחילה זאלסטו אריינגיין שלאפען אין סוכה, אבער קענסט ארויס גיין נאך א כלשהו צער

"יעדע נארישע סיבה"???
"כלשהו צער"??
ביטע ווייזט אייער רבי זז"ג דעם לשון פון רמ"א סי' תר"מ "ולא יוכל אדם לומר מצטער אני, אלא בדבר שדרך בני אדם להצטער בו".
און אזוי אויך פרעגט אים פאר זיין מיינונג לגבי "מי שלא יוכל לישן בסוכה מחמת שצר לו בפישוט ידיו ורגליו". דער רמ"א זאגט אז "לא מקרי מצטער, וחייב לישן שם אף על גב דצריך לכפוף ידיו ורגליו". אויסער ביי א מפונק כמבואר שם בפוסקים.

[קאטטשקעלע]

עס איז קלאר אז בעצם איז דא א חיוב צו שלאפן און סוכה און אז מצטער איז פטור
עס איז געווען ווי מען האט מער אדער ווייניגער מחמיר געווען

[סאדאם חוסעין]

אבער מען דארף וויסען אז פאר יום טוב איז מען מחיוב צו מאכן א סוכה אויף אן אויפן אז מען זאל נישט זיין קיין מצטער צו שלאפן דארט.
און אויב קען מען נישט קען מען נישט מאכן קיין לישב ביים עסן אויך נישט.

די גאנצע מצטער איז נאר געזאגט געווארן ווען עס ווערט נולד אין יום טוב א מצטער אדער ווען מען קען גארנישט טוען פאר יום טוב.

[געריבענער סוחר]

אבער מען דארף וויסען אז פאר יום טוב איז מען מחיוב צו מאכן א סוכה אויף אן אויפן אז מען זאל נישט זיין קיין מצטער צו שלאפן דארט.
און אויב קען מען נישט קען מען נישט מאכן קיין לישב ביים עסן אויך נישט.

די גאנצע מצטער איז נאר געזאגט געווארן ווען עס ווערט נולד אין יום טוב א מצטער אדער ווען מען קען גארנישט טוען פאר יום טוב.

האסט אראפגעלייגט אן הלכהדיגן סטעיטמענט אן קיין שום יסוד. א סוכה וואס סאיז א מצטער צי שלאפן קען מען שוין נישט מאכן קיין לישב? מהיכן דנתנו?

[ר' יום טוב]

צו מיין אינגעלע:

ווייל איך קען נישט איינשלאפן אין א בעט ווי איך בין נישט געוואוינט, אין א אומסטאבילע טעמפראטור, בעת דער הונטערשטער שכן האט נארוואס אנגעהויבן פראווען זיין אושפיזא, און דער אויבערשטער שכן'ס יענקעלע פראבירט פון זיין פענסטער אדורכצוקוקן די שפאלטן'ס אין מיין סכך ווי שיין איך שלאף.

ווען דו גייסט זיין א טאטע וועסטו מעגליך איין טאג אויך נישט קענען שלאפן אין די סוכה, גענוי ווי עס האט פאסירט ביי מיין טאטע און זיידע, מדקדקים בקלה כבחמורה, פריער אדער שפעטער.

האב א שמחת יו"ט און א גוטע נאכט.

[סאדאם חוסעין]

אבער מען דארף וויסען אז פאר יום טוב איז מען מחיוב צו מאכן א סוכה אויף אן אויפן אז מען זאל נישט זיין קיין מצטער צו שלאפן דארט.
און אויב קען מען נישט קען מען נישט מאכן קיין לישב ביים עסן אויך נישט.

די גאנצע מצטער איז נאר געזאגט געווארן ווען עס ווערט נולד אין יום טוב א מצטער אדער ווען מען קען גארנישט טוען פאר יום טוב.

האסט אראפגעלייגט אן הלכהדיגן סטעיטמענט אן קיין שום יסוד. א סוכה וואס סאיז א מצטער צי שלאפן קען מען שוין נישט מאכן קיין לישב? מהיכן דנתנו?

די יסוד איז די רמ"א אין הל' סוכה, און אלע פוסקים ברענגען עס להלכה למעשה,
וז"ל המחבר
וְדַוְקָא שֶׁבָּא לוֹ הַצַּעַר בְּמִקְרֶה, אַחַר שֶׁעָשָׂה שָׁם הַסֻכָּה, אֲבָל אֵין לוֹ לַעֲשׂוֹת סֻכָּתוֹ לְכַתְּחִלָּה בִּמְקוֹם הָרֵיחַ אוֹ הָרוּחַ וְלוֹמַר: מִצְטַעֵר אֲנִי. הגה: וְאִם עֲשָׂאָהּ מִתְּחִלָּה בְּמָקוֹם שֶׁמִּצְטַעֵר בַּאֲכִילָה אוֹ בִּשְׁתִיָּה אוֹ בְּשֵׁנָה, אוֹ שֶׁאִי אֶפְשָׁר לוֹ לַעֲשׂוֹת אֶחָד מֵהֶם בַּסֻּכָּה מֵחֲמַת דְּמִתְיָרֵא מִלִּסְטִים אוֹ גַּנָּבִים כְּשֶׁהוּא בַּסֻּכָּה, אֵינוֹ יוֹצֵא בְּאוֹתָהּ סֻכָּה כְּלָל, אֲפִלּוּ בִּדְבָרִים שֶׁלֹּא מִצְטַעֵר בָּהֶם,

[אדם ישר]

בסוכה כ״ט
אמר ליה רב יוסף אנא כיון דאנינא דעתאי וכו׳
ויצא מן הסוכה

זעט מען פין דעים אז די חז״ל האבן ביי מצות סוכה מקיל געווען מער פון ערגעץ אנדערש מיט כל אחד כפי בחינת נפשו.

עס איז דא מענטשן וואס קענען שלאפען אין די סוכה,
אין עס דא מענטשן וואס איז ביי זיי איז עס א בחינה פון מצטער, און זיי זענען פטור...

ועי׳ בשו״ע תרל״ט ס״ה דגדר מצטער הוא, אם היה יוצא מביתו במצב כזה, אסאך מענטשן וואלטן נישט געקענט שלאפען אינדערהיים און אזא קעלט אדער אזא היץ וכדו׳

און דעיס וואס שטייט און שו״ע אז איינער מאכט א סוכה און פלאץ ווי מען קען נישט שלאפען איז מען נישט יוצא, מיינט מען א פלאץ ווי ער קען נישט שלאפען אפי׳ בדוחק

[אדם ישר]

אשל אברהם או"ח סימן תרלט
מה שלימד בשו"ע זכות על שאינם לנים בסוכות, שייך גם בסוכות שבהם תנורים של בית החורף ומסיקים בהם, כי מ"מ אין מוטל על הנשים ללון שם. כי מ"מ הדירה משונה מכפי דרך דירות בני אדם בכל השנה, כי יש רוחות נושבות דרך הסכך וקר ג״כ עי"ז, ואין ההיסק מועיל לצינה כמו בבית ממש. גם יש תמיד חשש שמא יהיה גשם באמצע השינה. וגם כשיש שם גג שיכולים לכסות בו מפני הגשם, עד ההילוך לכסות ועד שניעור ההולך לכסות יש גשם ע"ג הגוף ומטלטלין, ויש עי"ז צער ופחד צער ואין מוטל עליה לישן.
וגם ת"ח שעונתם רק בשבת מ"מ י"ל שאין מוטל עליהם משורת הדין ללון בסוכה, כיון שכשיש פת בסלו בטוח יותר. וגם דקיי"ל שגם כשאשתו נדה וכשהוא בדרך רחוקה הו"ל ג"כ פת בסלו, מ"מ כל מה שביותר הברירה בידו בנקל ביותר עדיף. גם לפעמים חשש שמצד יו"ט או חוה"מ הם מעין טיילין כי אז יש מיעוט בהלימוד.
וגם כשאשתו נדה הו"ל בצד מה פת בסלו ע"י לינתו בבית כי מ"מ שייך קירוב הדעת עי"ז וכמו לגבי קישוט שהתירו חז"ל בזמן נדות.

[Wow a1]

אין חב'ד שלאפט מען נישט וואל עס איז נישט קיין כבוד פאר די סכוה פון ווי נעמען זיי דעיס עס איז פון די אלטע רבי אדער א נייע זאך?

[סאדאם חוסעין]

אין חב'ד שלאפט מען נישט וואל עס איז נישט קיין כבוד פאר די סכוה פון ווי נעמען זיי דעיס עס איז פון די אלטע רבי אדער א נייע זאך?

די מלאכים זאגן אז זיי ווייסן נישט דערפון זיי זענען געהעריג געשלאפן אין סוכה

[אדם ישר]

אסאך גדולים וקדושים זענען נישט געשלאפען און די סוכה...
ווער עס שלאפט נישט ווייל עס איז אים שווער,
דארף זיך נישט פארענטפערן....
און דזיקוב איז מען אויך נישט געשלאפען און די סוכה

[סאדאם חוסעין]

אסאך גדולים וקדושים זענען נישט געשלאפען און די סוכה...
ווער עס שלאפט נישט ווייל עס איז אים שווער,
דארף זיך נישט פארענטפערן....
און דזיקוב איז מען אויך נישט געשלאפען און די סוכה

מען דארף זיך נישט םארענטפערן, מען דארף נאר תשובה טוען,

חוץ אויב מען אי אזא מצטער וואס מען קען גארנישט טוען דערצו פאר יו"ט,

איך נעם נישט אן אזא לשון הרע אויף אזעלכע גדולים וקדושים ווי דשוקוב, אז זיי זענען נישט געשלאפן אין סוכה, קעגן א בפירש'ע דאורייתא, חוץ אויב עס איז געווען א סיבה וואס אונז ווייסן מיר נישט אבער אויף דעם קען מען נישט בויען נישט צו מקיים זיין א חיוב דאורייתא,

איך קען דיר אויסרעכענען א גאנצע ליסטע גדולים וואס האבן נישט געפאסט יום כיפור, עס איז דא וואס איך ווייס די סיבה אז זיי זענען געווען א חלוש ווי למשל די בעלזא רב וואס האט געמאכט א לשם יחויד פארן עסן.
און עס איז דא וואס איך ווייס נישט די סיבה אבער איך בין משער אז זיי האבן נישט געקענט פאסטען על פי הרופה, די זעלבע זאך מיט דשיקוב איך ווייס נישט די סיבה אבער זיי האבן נישט פשוט און גראד עובר געווען אויף א זאך וואס איז קלאר אין די תורה בסוכות תשבו שבעת ימים.,

נאך דערצו ווען די ראפשיצער רב'ס שורש נשמה איז געווען מצות סוכה, און יעדן טאג פון יאר האט ער געאטעמט סוכה.

[דניאל אויערבאך]

אסאך גדולים וקדושים זענען נישט געשלאפען און די סוכה...
ווער עס שלאפט נישט ווייל עס איז אים שווער,
דארף זיך נישט פארענטפערן....
און דזיקוב איז מען אויך נישט געשלאפען און די סוכה

מען דארף זיך נישט םארענטפערן, מען דארף נאר תשובה טוען,

[דניאל אויערבאך]

מען מישט אויס הלכה מיט חומרא,
עס איז דא הלכה וואס די תורה האט אונז מחייב געווען און די זעלבע תורה טיילט היתירים ווי עס פעלט זיך אויס, כל אחד כפי מנהגו וטבעו (ס'דא טיפע שלאפערס און ס'דא וואס ערוועקען זיך ביי יעדע שארך און עס שטערט געפערליך...... און מצטער איז פטור מן הסוכה)
נאכדעם איז דא חומרא'ס וואס מענטשן זענען אליין מחמיר, אדער מחמת חביבות המצוה אדער מחמת מסורה וקבלת אבותיו, מען שלאפט אפילו עס שטערט, אפילו עס רעגענט, אפילו סאיז הייס, אפילו מען האט נישט געהעריג קיין פלאץ, אבער דאס אלעס זענען שיינע חומרות און דאס דארף יעדער טון נאר כפי בחינתו.... און מען קען נישט האבן טענות אויף איינער וואס טוט עס נישט,
איך טענה שוין יארן אז מאנכע ווייסן נישט צו מאכן א חילוק צווישן הלכה (חיוב) און חומרא (אפשענעל),
וכבר כתבתי אשתקד
viewtopic.php?p=1524345#p1524345

איינער שרייבט אויבען אז ער פילט זיך ווי א גוי אויב שלאפט ער חוץ לסוכה. איך שעץ דאס גאר שטאק אבער געדענקען עס איז א הרגש. נאר א הרגש! גארנישט מער. אלס ווי אזוי מען איז געוואוינט. האט גארנישט מיט הלכה.

[סאדאם חוסעין]

מען רעדט שוין פון דישוקוב שלאפן אין סיכה, לאמיר ברענגען א שטיקל אמרי נועם,

נאכן מבאר זיין אז רבקה איז געבוירן י"ב תשרי, ומבואר בפרקי דר' אליעזר שבעת שנתקדשה רבקה הית בת ג' שנים וג' ימים ממילא מגיה שבט"ו לחודש תשרי היו הקדושין.... ולאשר בא בחג הסוכות שאל את רבקה אם יש לאביה סוכה לקיים מצוות סוכה, וזהו היש לבית אביך מקום ללון לקיים מצות שינה בסוכה.... וע"ז בא תשובתה גם תבן גם מספוא כי הסוכה הוא מפסולת גורן ויקב.

[אדם ישר]

מען מישט אויס הלכה מיט חומרא,
עס איז דא הלכה וואס די תורה האט אונז מחייב געווען און די זעלבע תורה טיילט היתירים ווי עס פעלט זיך אויס, כל אחד כפי מנהגו וטבעו (ס'דא טיפע שלאפערס און ס'דא וואס ערוועקען זיך ביי יעדע שארך און עס שטערט געפערליך...... און מצטער איז פטור מן הסוכה)
נאכדעם איז דא חומרא'ס וואס מענטשן זענען אליין מחמיר, אדער מחמת חביבות המצוה אדער מחמת מסורה וקבלת אבותיו, מען שלאפט אפילו עס שטערט, אפילו עס רעגענט, אפילו סאיז הייס, אפילו מען האט נישט געהעריג קיין פלאץ, אבער דאס אלעס זענען שיינע חומרות און דאס דארף יעדער טון נאר כפי בחינתו.... און מען קען נישט האבן טענות אויף איינער וואס טוט עס נישט,
איך טענה שוין יארן אז מאנכע ווייסן נישט צו מאכן א חילוק צווישן הלכה (חיוב) און חומרא (אפשענעל),
וכבר כתבתי אשתקד
viewtopic.php?p=1524345#p1524345

איינער שרייבט אויבען אז ער פילט זיך ווי א גוי אויב שלאפט ער חוץ לסוכה. איך שעץ דאס גאר שטאק אבער געדענקען עס איז א הרגש. נאר א הרגש! גארנישט מער. אלס ווי אזוי מען איז געוואוינט. האט גארנישט מיט הלכה.

גוט געזאגט!!!
המצטער פטור מן הסוכה.
כל הפטור מן הדבר ועושהו נקרא הדיוט..
שטייט ביי הלכות סוכה

[אדם ישר]

אסאך גדולים וקדושים זענען נישט געשלאפען און די סוכה...
ווער עס שלאפט נישט ווייל עס איז אים שווער,
דארף זיך נישט פארענטפערן....
און דזיקוב איז מען אויך נישט געשלאפען און די סוכה

איך נעם נישט אן אזא לשון הרע אויף אזעלכע גדולים וקדושים ווי דשוקוב, אז זיי זענען נישט געשלאפן אין סוכה, .

עי׳ בספר נזר הקודש מנהגי ראפשיץ שכתוב כן

[farshlufen]

צ/ק:
ווייל ער איז שוין אויפגעשטאנען.

[סאדאם חוסעין]

אסאך גדולים וקדושים זענען נישט געשלאפען און די סוכה...
ווער עס שלאפט נישט ווייל עס איז אים שווער,
דארף זיך נישט פארענטפערן....
און דזיקוב איז מען אויך נישט געשלאפען און די סוכה

איך נעם נישט אן אזא לשון הרע אויף אזעלכע גדולים וקדושים ווי דשוקוב, אז זיי זענען נישט געשלאפן אין סוכה, .

עי׳ בספר נזר הקודש מנהגי ראפשיץ שכתוב כן

איך ווייס אויך אז זיי זענען געשלאפן חוץ לסוכה, [איך ווייס נישט ווער עס האט געמאכט נזר הקודש אבער איך האב אויך אלע יארן אזוי געוויסט]

נאר איך האב געשריבן איך נעם נישט אן אז זיי זענען סתם אזוי געשלאפן חוץ לסוכה אן א ספעציעלע סיבה שאין ידיעה לנו, ווי שוין אויבן דערמאנט א שטיקל אמרי נועם וואס רעדט אליין ארום פון די מצות שינה בסוכה [עס איז זיכער דא נאך נאר זרע קודש למשל האב איך קיינמאל נאך נישט געלערנט ווייס איך נישט].

[אַבּערוואַס]

אן איבערצוגיין דעם גאנצן אשכול פין אנהויב און אויף יעדע נקודה באזונדער דן זיין, אפווענדן אדער מחזק זיין, לאזט זיך אבער זען גאנץ קלאר אז לעולם איז יעדער מודה (חוץ אפשר חב"ד) אז לכתחילה איז א קלארע חלק פין די חיוב פין מצות עשה פין 'בסוכות תשבו שבעת ימים' צו שלאפן אין די סוכה!'תשבו כעין תדירו' מ'דארף דארט וואוינען! פינטל.

אמת, ס'זענען געווען גדולי עולם במשך די דורות וואס זענען נישט געשלאפן אין די סוכה מחמת סיבות שונות ידועים ואינם ידועים, אבער כ'גלייב שווער אז עמיצער דא קען אפי' משיג זיין זייער יראת שמים און מסי"נ פאר'ן אויבערשטן יעדע רגע פין זייער לעבן בכלל. און דעריבער אויב איז דאס נישט געווען קיין קלארע הוראה פאר'ן פשוט'ן ציבור אויך אזוי צו טון, אדער איינער וואס אנגעהער נישט צו יענעם חדר (און פירט זיך נישט מיט אלע אנדערע חומרות און קולות צוגלייך - ווי יענע מקום/מנהיג) איז פשוט נישט ריכטיג זיך אנצוהענגן אהין מיט געוויסע פרטים נאר ווייל ס'קומט יעצט אויס באקוועם אזוי, געדענקט! מ'רעדט דא פין א מצות עשה דאורייתא, ס'איז אוודאי נישט קיין שפיל. נאכאמאל, מ'רעדט נישט ווען עמיצער דארף באמת אנקומען צו א היתר, דאן נעמט מען ארויס פין שופלאד פארשידענס (און טאקע דערפאר דארף מען האבן א רבי'ן/רב/דיין אויף אזעלכע זאכן, כדי נישט אליינס צו מאכן מעשיות שלא כהוגן).

אויסערדעם - און דאס איז אויך א פשוט'ע ענטפער צום קעפל - מ'דארף אלעמאל געדענקן ווען מ'רעדט פין אזעלכע ענינים ווי ס'קומט אויס מחמת איזה (בארעכטיגטע) סיבה מיקל צו זיין אין געוויסע ענינים, אז די קינדער כאפן אויף וואס איז באמת וויכטיג ביים טאטן! און אויב דער טאטע טוט אזא סארט זאך און דאס קינד האלט מיט ווי דער טאטע וואלט ווען באמת געוואלט טון די זאך אויף די לכתחילה'דיגן אופן (און א גרעסערן קינד שמועסט מען קלאר אויס וואס וואלט געווען די ריכטיגע וועג יעצט צו טון מעיקר הדין/מנהג נאר יעצט איז אנדערש מחמת כך וכך) נאר מחמת ההכרח מוז ער טון אנדערש און ער טוט עס מיט א שטיקל אמת'ע קרעכטץ (און טאקע ווען ס'איז יא מעגליך עס צו טון ריכטיג, טוט ער עס מיט די גאנצע טראכט מיט א שמחה און א ברען!), וועט דאס קינד בע"ה אויפוואקסן מיט די ריכטיגע השקפה, און אויב ביי אים וועט נישט זיין די סיבה, וועט ער בע"ה יא טון די זאך(ן) ריכטיג און בשלימות.

ווידעראום דאס זוכן היתרים אויף יעדע זאך (אפי' בארעכטיגטע), און די גלייכגילטיקייט מיט וואס מ'גייט צו דערצו (שטייט קלאר 'מצטער פטור' וואס איז שלעכט? וכדו') דאס איז וואס ברענגט אריין די קרירות אין דאס ביסל אידישקייט וואס מיר גיבן נאך אריין און אונזערע קינדערלעך, ומה יעשה הבן שלא יחטא...? וויאזוי ערווארט מען נאכדעם אידיש נחת?

כנלענ"ד ברור.

דער אויבערשטער זאל העלפן אז די וועטער זאל טאקע זיין אזוי, אז מ'זאל טאקע יא קענען מקיים זיין מצות השם בשלימות גרינגערהייט און פרייליכערהייט יעדער כפי דרגתו! און אלע אידן זאלן האבן גמר חתימה טובה! און א כשר'ן פרייליכן און ליכטיגן יו"ט ברוח וגשם!!

[יידישע קהילות]

כי הנה שני סוגי בני אדם יש בעסק עבודת ה' הן במצות עשה והן במצות לא תעשה סוג הא' הוא שעובד ה' ועושה מצותיו בקום ועשה ושומר עצמו מלעבור על מצות בוראו במצות ל"ת והכל בכח השכל אשר בו שלו ניתן הממשלה על תאות הלב כידוע וכובש את יצרו בגבורה גדולה ומרגיז יצר הטוב על יצה"ר והכל בכח גדול מפני תאות הלב שבו אשר חזקה עליו ומעכבו מלעשות המצוה הזאת למשל מצות צדקה או שינה בסוכה בימות הקור וכדומה מהמצות עשה שאין נפש אדם חושק לעשותה (סידורו של שבת חלק א שורש ב ענף ב עלה ט)

ומכל שכן בעת עשותו המצוה ודאי אשר יתבטלו אז כל אבריו וגידיו וחושיו וכוחותיו כי כולם קשורים ומצומדים ונכלים באהבה ותשוקה הזו עד אשר לא ישמע אז כלל לדברים אחרים בשום אופן אף לקול שירים ושירות כי כלה כל חייו לאהבה הזו. ואלו היה יכול היה מנענע באתרוג הזה כל היום וכל הלילה לאש אהבתו אל המצוה. ופשיטא שלא יעצרנו קור וחום מלישן בסוכה, וכדומה בכל המצוות. (באר מים חיים ויקרא פרשת אמור ד"ה [כא, ד)

[יידישע קהילות]

ווי ס'באקאנט פארריפן זיך טייל מענטשן אויף בעלזא אז "אין בעלז שלאפט מען נישט אין די סוכה". דאס איז א טעות, ווי עס איז אויפגעוויזן געווארן דורך א אנטדעקטער כתי"ק פון הגה"ק מבולגריי זצ"ל וואס ער שרייבט נאך פון זיין ברודער דער הייליגער בעלזער רב זי"ע, עס איז געווען געדריקט אין קובץ אור הצפון-בעלזא תשרי תשע"ה. איך בין עס מעתיק דא לתועלת הרבים

כתב כ"ק מהר"ם מבילגורייא זי"ע בכתבי הקודש שלו, וזו לשונו:
סח לי כ"ק אחי שליט"א (מרן מהר"א זי"ע): כ"ק א"ז ז"ל (מרן מהר"ש זי"ע) היה ישן תמיד בסוכה, וגם הרבנית הצדקנית מלכה ע"ה היתה ישנה בסוכה (כמ"ש הרמ"א באו"ח סי' תרלט).
וכ"ק זקיני ז"ל (מרן מהר"י זי"ע) היה ישן בסוכה רק בלילה הראשונה, והיה הקור מזיק לו ולא היה יכול לישון שם יותר. כך היה כמעט בכל שנה ושנה.
וגם כ"ק א"א ז"ל (מרן מהרי"ד זי"ע) לא היה ישן בסוכה מפני הקור שהיה מזיק לו. ואמר כ"ק א"א ז"ל, כי באמת היה יכול לתקן לעצמו מיטה כזו שיש לה נקליטין (ראה סוכה י.), כך שיוכל לישון בסוכה בכשרות באופן שלא יזיק לו הקור, אבל קשה לו לעשות כן, מפני שאם יפרוס וילון על מיטתו, לא יגיע אליו די אוויר לנשימה.
עוד אמר לי כ"ק אחי (שליט"א) [ז"ל], כי על אף שכ"ק א"א ז"ל לא היה ישן בסוכה כל הלילה, מכל מקום היה מדקדק לישון בסוכה, ולכן היה תופס תנומה בסוכה, וגם היה שמח אם היה נרדם בסוכה.
ועוד אמר לי כ"ק אחי (שליט"א) [ז"ל], כי הענין שהיו מקפידים שיישארו תמיד אנשים בסוכה, ואף היו ישנים שם בלילה, הרי מלבד הטעם של שמירה, היתה לכ"ק א"א ז"ל בזה כוונה נוספת, לישון בסוכה בשליחותו". עכ"ל.

[דניאל אויערבאך]

מעגליך..... די חסידים אדאפטירן די רבי'ס מנהגים אפילו סאיז נאר א טעות,
כידוע די מעשה מיטן סרטרעליסקער צדיק מיטן לאך אינעם טלית (סאטמאר רבי זי"ע האט עס אמאל גענוצט פאר א דוגמא ווען ער האט פארגעסן צו מאכען קידוש מיטן שטריימעל)
פינקט ווי די שטיוול וואס סקווירא חסידים גייען שבת ווייל אין רוסלאנד איז געווען גאר קאלט איז דאס שוין פארבליבן א מנהג קודש
אוודאי קען מען נישט פארגלייכן צו אויסרייסען א הלכה אין שו"ע צו א פלעינע מנהג, איך זאג נאר לויט די פערספעקטיוו פון חסידות...