אין מיין דמיון ליגט אז רוב העולם (מיין רוב העולם באשטייט פון סאטמאר וומסב"ג... ) שלאפט יא אין די סוכה!!! מיין פאטער, זיידע, שווער, שוואגערס, שכנים, חברים, שלאפן אלע אין די סוכה, אין די קעלט צו אין די היצן, א חוץ ווען ס'איז באמת שווער.
אגב ס'איז דא חסידותער וואו מ'שלאפט נישט אין סוכה, דאכצעך מיר אז אין ליובאוויטש שלאפט מען נישט. ודו"ק וטישטעך
נאכנישט דורכגעליינט אלע תגובות אבער איך שלאף אין סוכה אזוי ווי איך האב געזעהן ביי אבותי ורבותי שליט"א ונ"ע.
א מענטש קען זיך טועה זיין. ואולי אין דברי ההלכות (הרי"ף) בזה נכונים כי אין השלימות בלתי לה' לבדו יתברך ויתעלה ויתנשא שמו יתברך. (ספר הזכות להרמב"ן יבמות כד: מדפי הריף) די סכנה פון באזוכען כפירה\ליצנות בלאגס
איך שלאף אין סוכה ווייל די תורה האט געהייסן אפילו ווען מיין טאטע שלאפט ווען נישט, פונקט ווי איך פאסט יום כיפור אפילו מיין טאטע האט געוויסע יארן נישט געפאסט.
און מיין טאטע איז אויך געשלאפן ווייל אזוי פארלאנגט די הלכה פונקט ווי ער פלעגט עסן די ערשטע נאכט פסח מצה און ער פלעגט שאקלען די ערשטע טאג סוכות לולב. ווען עס איז ווען נאר א חומרא וואלט ער אויך געדארפט שלאפן אלץ אל תיטוש תורת אמך. ווען עס איז סתם א מנהג טעות אדער א מנהג שטות, וואלט אים נישט אנגעגנען וואס זיין טאטע טוט, אזוי ער פלעגט עסן רעטעך אפילו זיין טאטע האט עס נישט ליעב געהאט..
אזוי ווי איך שלאף זייער שלעכט אויף די גאס (די נאסקייט פון די טוי וואס פאלט, מיט די קילע פרי מארגען) שלאף איך נישט אין די סוכה.
בעזר השם ווען איך וועל קענען בויען א אייגענע סוכה וויל איך עס פרובירען אהערצושטעלן אויף אזא וועג אז איך זאל יא קענען שלאפען דארט - על כל פנים כאטשיג פאר איין נאכט.
איך שלאף ב"ה אין די סוכה אן קיין פראבלעמען. אפילו ווען איך קען מיך ארויסדרייען שלאף איך נאך אלץ אין די הייליגע סוכה.
דער אמת איז איינער וואס איז אויפגעוואקסן אין א הויז ווי מען שלאפט אין די סוכה האלט עס אלעמאל אן מיט שמחה.
איך פיל מיך ווי א גוי א נאכט וואס איך שלאף נישט אין די סוכה, למשל עס רעגענט גאר שטארק.
מיר איז אינטערעסאנט אויף די קהלות וואס שלאפן נישט אין די סוכה ווייל אין יוראפ אין יענע שטאט איז געווען זייער קאלט. אשר על כן רייסט מען אויס א גאנצע שטיקל שלחן ערוך ווייל אין יוראפ איז געווען קאלט? דאס גייט מיר נישט אין קאפ.
עיינתי באשכול זו, ואסקור בקצרה הסוגיה; בחיוב שמעיקר הדין צריכים לישון בסוכה; ודברי המגיבים-בחריפות לחיוב השינה במסירת נפש, הוא בבחינת: "שפתים ישק"; אשריהם בעולם הזה וטוב להם בעולם הבא; מאידך גיסא מוצאים אנו מנהג ישן להקל; והגדולים ניסו ליישבם; לכן בדיעבד אי אפשר למחות בידם. גמר חתימה טובה.
אוהבך האט געשריבן:עיינתי באשכול זו, ואסקור בקצרה הסוגיה; בחיוב שמעיקר הדין צריכים לישון בסוכה; ודברי המגיבים-בחריפות לחיוב השינה במסירת נפש, הוא בבחינת: "שפתים ישק"; אשריהם בעולם הזה וטוב להם בעולם הבא; מאידך גיסא מוצאים אנו מנהג ישן להקל; והגדולים ניסו ליישבם; לכן בדיעבד אי אפשר למחות בידם. גמר חתימה טובה.
איך דאנק און לויב השי"ת אויף די גרויסע חסדים וואס ער טוט מיט מיר יעדע מינוט
איינער האט מיר איבערגעזאגט א שיינעם ווארט פונעם אמשינאווער רבי שליט"א. "איך פארשטיי זייער גוט די היתר פון נישט שלאפן אין די סוכה, אבער כ'פארשטיי נישט וויאזוי מען קען שלאפן חוץ לסוכה."
יאפין האט געשריבן:איינער האט מיר איבערגעזאגט א שיינעם ווארט פונעם אמשינאווער רבי שליט"א. "איך פארשטיי זייער גוט די היתר פון נישט שלאפן אין די סוכה, אבער כ'פארשטיי נישט וויאזוי מען קען שלאפן חוץ לסוכה."
אין יעדע תגובה איז פארהאן איינע פון די צוויי: תוכן אדער טוחן = מאלן וואסער. פערזענליך גלייך איך די ערשטע.