נשמה דא ביסטו!!
די אחראים: יאנאש,אחראי,געלעגער
נשמה דא ביסטו!!
נשמה ווי ביסטו? אה, דא ביסטו! נשמה איך ווייס ווי דו ביסט! דו ביסט אין מיר!
פארבלאנדזשעט ווער ווייסט ווי? נישט פארבלאנדזשעט אין ערגעץ! דו ביסט נישט פארבלאנדזשעט, איך האב מיך פארבלאנדזשעט!
נשמה קום צו מיר? ניין דו דארפסט נישט צוריק קומען צו מיר!, דו קענסט נישט קומען צו מיר! איך דארף צוריק קומען צו דיר!
נשמה איך ווארט אזוי לאנג אויף דיר? ס'וועט מיר נישט העלפן!, כ'קען ווארטן און ווארטן, ווי לאנג איך וועל זיך נישט געבן א קער צו דיר וועלמיר זיך נישט טרעפן!
מיין וועקער זייגער האט זיך אליינס פאריקט אינמיטן נאכט, מיין פארטאגס חברותא האט אויף מיר אזוי לאנג געווארט. אפילו זמן קריאת שמע האב איך נישט אנגעיאגט נאר די צווייטע זמן. אין מקוה האב איך מיך אריינגעדרייט מיט יענעם, צאלן דערפאר וועט ארויפגיין אויף מיין אלטע חשבון. ווי האלט מען? אוי נאך ברכו! נא נא, כ'מוז נישט יעדן טאג אנגעקומען צו ברכות. אינמיטן שמונה עשרה האט מיר יענקי געמוזט טעקסטן אז די ארבעטער איז נישט אנגעקומען. מיין נאכמיטאג-איין-שעה'גן חברותא האב איך געזאגט מ'וועט מוזן לערנען מארגן. מיין שיעור ביינאכט האב איך נישט געקענט מאכן.
אוי ס'טוט מיר אזוי וויי, און מיין קול גיבט א שריי:
נשמה דא ביסטו! נשמה אפילו דו ווארטסט אזוי לאנג אויף מיר, נשמה איך קום צו דיר, אוי נשמה!
נשמה דא ביסטו! איך ווייס איך בין פארבלאנדשעט ווער ווייסט ווי, נשמה איך קום נאכאמאל צו דיר, אוי נשמה!
כ'האב היינט ביי די ארבעט געזען כ'וויל נישט זאגן וואס, כ'האב געהערט כ'וויל נישט טראכטן וואס, כ'האב געקוקט כ'וויל נישט געדענקן ווי, כ'האב געטראכט כ'וויל נישט קלערן פון וואס, כ'האב געזאגט כ'וויל נישט וויסן וואס, אוי בין איך געווען צושלאגן, ווי איינער האט מיר מיט א האמער צוזעצט אלע רמ"ח איברים, מיין קליין הייליג פינק פרעגט מיר משה'לע וואס איז דאס מיט דיר געשען?
און מיין האנט הייבן זיך אויף הויעך:
נשמה דא ביסטו! נשמה אפילו דו ווארטסט אזוי לאנג אויף מיר, נשמה איך קום צו דיר, אוי נשמה!
נשמה דא ביסטו! איך ווייס איך בין פארבלאנדשעט ווער ווייסט ווי, נשמה איך קום נאכאמאל צו דיר, אוי נשמה!
מיין הייליגע תפילין קוקן מיר אן, ווילאנג בין איך געווען אויף דיר היינט. מיין רבינו תם'ס תפילין קוקט מיר אן, וויפול מאל א יאר דערמאנסטו זיך אין מיר. מיין סידור'ל קוקט מיר אן, וויפול בלעטער פון מיר האבן באקומען בליקן פון דיר היינט, מיין גמרא'לע פון שעלף קוקט מיר אן, וויפול בענדער וואלטן געקענט זיין געדעמעדזש'ט און דו זאלסט נישט באמערקן. מיין חומש'ל קוקט מיר אן, וועלכע סדרה גייט דעי וואך. מיין שלחן ערוך קוקט מיר אן, משה'לע כ'געדענק נאך ווען דו פלעגסט מיר אנשפריצן מיט קאווע און מיר צוקנייטשן און צורייסן. מיין בענטשער'ל קוקט מיר אן, כ'געדענק נאך ווען איך פלעג דיר זעהן יעדן איינציגסטן טאג.
און פון מיין נפש גליטשט זיך ארויס א געשריי:
נשמה דא ביסטו! נשמה אפילו דו ווארטסט אזוי לאנג אויף מיר, נשמה איך קום צו דיר, אוי נשמה!
נשמה דא ביסטו! איך ווייס איך בין פארבלאנדשעט ווער ווייסט ווי, נשמה איך קום נאכאמאל צו דיר, אוי נשמה!
מיין ווייב פרעגט, אונז פלעגן האבן א שיעור יעדע נאכט ביי נאכטמאל, געדענקסט נאך?, מיין יונגעלע פרעגט, טאטי איך געדענק נאך אמאל אויב איך נישט פארשטאנען א משנה אין חדר האסטו עס געלערנט מיט מיר ביינאכט, געדענקסט נאך?, מיין טאכטער'ל פרעגט, טאטע לעבן אמאל פלעגסטו יעדע וואך ביי די סעודה פארציילן א מעשה פון א צדיק, געדענקסט נאך? מיין בחור'ל פרעגט, מיין ליבער פאטער אמאל פלעגסטו מיר פרעגן וואס די מגיד שיעור האט גערעדט אויפן סוגיא, געדענקסט נאך? מיין שכן פרעגט, אמאל פלעג איך הערן דיין וועקער זייגער קלינגען 5 אזייגער פארטאגס, געדענקסט נאך?
און פון מיין הארץ גייט ארויס א קרעכץ:
נשמה דא ביסטו! נשמה אפילו דו ווארטסט אזוי לאנג אויף מיר, נשמה איך קום צו דיר, אוי נשמה!
נשמה דא ביסטו! איך ווייס איך בין פארבלאנדשעט ווער ווייסט ווי, נשמה איך קום נאכאמאל צו דיר, אוי נשמה!
אוי מיין בית המדרש, מיין הייליגע עיר מקלט, כ'בין אזוי פאריאגט א גאנצן טאג, כ'קלעטער אריין נאך א טאג ארבעט דאווענען מנחה מיט די 65-מינוט-נאכן-שקיעה מנין, די צעטיל אויפן וואנט "מכירת חמץ" גיט מיר א זעץ אין הארץ, אוי ס'איז א וואך צום הייליגן יום טוב די ספרי החג ווארטן אויף מיר. די צעטיל "הבחינה הבא" גיט מיר א קנאק אין הארץ, אוי מ'האט שוין געענדיגט דריי מסכתות זייט כ'האב מיך אינטערגענומען אנצוהייבן מיטהאלטן און גארנישט. די צעטיל מיט'ן קעפל "כולל ערב" גיט מיר א שארפע פליק אין הארץ, אוי שוין צוויי יאר וואס די דיין בעט מיר כ'זאל אריינפאלן דא ביינאכט כאטשיג איינמאל א וואך און עפענען א גמרא. די צעטיל "שיעור מיוחד ביסודות קדושת הבית" גיט מיר נאך די שטערסטע האק, דאס שפיר איך שוין אין הארץ, אין מח, אין לעבער, אין געדערעם, און אין ווי נישט. אוי מיין ליבער באשעפער ווער האט גע'חלום'ט אז איך משה'לע וועט אזוי אויסזעהן.
און פון מיין אויג רינט ארויס א טרער:
נשמה דא ביסטו! נשמה אפילו דו ווארטסט אזוי לאנג אויף מיר, נשמה איך קום צו דיר, אוי נשמה!
נשמה דא ביסטו! איך ווייס איך בין פארבלאנדשעט ווער ווייסט ווי, נשמה איך קום נאכאמאל צו דיר, אוי נשמה!
פארבלאנדזשעט ווער ווייסט ווי? נישט פארבלאנדזשעט אין ערגעץ! דו ביסט נישט פארבלאנדזשעט, איך האב מיך פארבלאנדזשעט!
נשמה קום צו מיר? ניין דו דארפסט נישט צוריק קומען צו מיר!, דו קענסט נישט קומען צו מיר! איך דארף צוריק קומען צו דיר!
נשמה איך ווארט אזוי לאנג אויף דיר? ס'וועט מיר נישט העלפן!, כ'קען ווארטן און ווארטן, ווי לאנג איך וועל זיך נישט געבן א קער צו דיר וועלמיר זיך נישט טרעפן!
מיין וועקער זייגער האט זיך אליינס פאריקט אינמיטן נאכט, מיין פארטאגס חברותא האט אויף מיר אזוי לאנג געווארט. אפילו זמן קריאת שמע האב איך נישט אנגעיאגט נאר די צווייטע זמן. אין מקוה האב איך מיך אריינגעדרייט מיט יענעם, צאלן דערפאר וועט ארויפגיין אויף מיין אלטע חשבון. ווי האלט מען? אוי נאך ברכו! נא נא, כ'מוז נישט יעדן טאג אנגעקומען צו ברכות. אינמיטן שמונה עשרה האט מיר יענקי געמוזט טעקסטן אז די ארבעטער איז נישט אנגעקומען. מיין נאכמיטאג-איין-שעה'גן חברותא האב איך געזאגט מ'וועט מוזן לערנען מארגן. מיין שיעור ביינאכט האב איך נישט געקענט מאכן.
אוי ס'טוט מיר אזוי וויי, און מיין קול גיבט א שריי:
נשמה דא ביסטו! נשמה אפילו דו ווארטסט אזוי לאנג אויף מיר, נשמה איך קום צו דיר, אוי נשמה!
נשמה דא ביסטו! איך ווייס איך בין פארבלאנדשעט ווער ווייסט ווי, נשמה איך קום נאכאמאל צו דיר, אוי נשמה!
כ'האב היינט ביי די ארבעט געזען כ'וויל נישט זאגן וואס, כ'האב געהערט כ'וויל נישט טראכטן וואס, כ'האב געקוקט כ'וויל נישט געדענקן ווי, כ'האב געטראכט כ'וויל נישט קלערן פון וואס, כ'האב געזאגט כ'וויל נישט וויסן וואס, אוי בין איך געווען צושלאגן, ווי איינער האט מיר מיט א האמער צוזעצט אלע רמ"ח איברים, מיין קליין הייליג פינק פרעגט מיר משה'לע וואס איז דאס מיט דיר געשען?
און מיין האנט הייבן זיך אויף הויעך:
נשמה דא ביסטו! נשמה אפילו דו ווארטסט אזוי לאנג אויף מיר, נשמה איך קום צו דיר, אוי נשמה!
נשמה דא ביסטו! איך ווייס איך בין פארבלאנדשעט ווער ווייסט ווי, נשמה איך קום נאכאמאל צו דיר, אוי נשמה!
מיין הייליגע תפילין קוקן מיר אן, ווילאנג בין איך געווען אויף דיר היינט. מיין רבינו תם'ס תפילין קוקט מיר אן, וויפול מאל א יאר דערמאנסטו זיך אין מיר. מיין סידור'ל קוקט מיר אן, וויפול בלעטער פון מיר האבן באקומען בליקן פון דיר היינט, מיין גמרא'לע פון שעלף קוקט מיר אן, וויפול בענדער וואלטן געקענט זיין געדעמעדזש'ט און דו זאלסט נישט באמערקן. מיין חומש'ל קוקט מיר אן, וועלכע סדרה גייט דעי וואך. מיין שלחן ערוך קוקט מיר אן, משה'לע כ'געדענק נאך ווען דו פלעגסט מיר אנשפריצן מיט קאווע און מיר צוקנייטשן און צורייסן. מיין בענטשער'ל קוקט מיר אן, כ'געדענק נאך ווען איך פלעג דיר זעהן יעדן איינציגסטן טאג.
און פון מיין נפש גליטשט זיך ארויס א געשריי:
נשמה דא ביסטו! נשמה אפילו דו ווארטסט אזוי לאנג אויף מיר, נשמה איך קום צו דיר, אוי נשמה!
נשמה דא ביסטו! איך ווייס איך בין פארבלאנדשעט ווער ווייסט ווי, נשמה איך קום נאכאמאל צו דיר, אוי נשמה!
מיין ווייב פרעגט, אונז פלעגן האבן א שיעור יעדע נאכט ביי נאכטמאל, געדענקסט נאך?, מיין יונגעלע פרעגט, טאטי איך געדענק נאך אמאל אויב איך נישט פארשטאנען א משנה אין חדר האסטו עס געלערנט מיט מיר ביינאכט, געדענקסט נאך?, מיין טאכטער'ל פרעגט, טאטע לעבן אמאל פלעגסטו יעדע וואך ביי די סעודה פארציילן א מעשה פון א צדיק, געדענקסט נאך? מיין בחור'ל פרעגט, מיין ליבער פאטער אמאל פלעגסטו מיר פרעגן וואס די מגיד שיעור האט גערעדט אויפן סוגיא, געדענקסט נאך? מיין שכן פרעגט, אמאל פלעג איך הערן דיין וועקער זייגער קלינגען 5 אזייגער פארטאגס, געדענקסט נאך?
און פון מיין הארץ גייט ארויס א קרעכץ:
נשמה דא ביסטו! נשמה אפילו דו ווארטסט אזוי לאנג אויף מיר, נשמה איך קום צו דיר, אוי נשמה!
נשמה דא ביסטו! איך ווייס איך בין פארבלאנדשעט ווער ווייסט ווי, נשמה איך קום נאכאמאל צו דיר, אוי נשמה!
אוי מיין בית המדרש, מיין הייליגע עיר מקלט, כ'בין אזוי פאריאגט א גאנצן טאג, כ'קלעטער אריין נאך א טאג ארבעט דאווענען מנחה מיט די 65-מינוט-נאכן-שקיעה מנין, די צעטיל אויפן וואנט "מכירת חמץ" גיט מיר א זעץ אין הארץ, אוי ס'איז א וואך צום הייליגן יום טוב די ספרי החג ווארטן אויף מיר. די צעטיל "הבחינה הבא" גיט מיר א קנאק אין הארץ, אוי מ'האט שוין געענדיגט דריי מסכתות זייט כ'האב מיך אינטערגענומען אנצוהייבן מיטהאלטן און גארנישט. די צעטיל מיט'ן קעפל "כולל ערב" גיט מיר א שארפע פליק אין הארץ, אוי שוין צוויי יאר וואס די דיין בעט מיר כ'זאל אריינפאלן דא ביינאכט כאטשיג איינמאל א וואך און עפענען א גמרא. די צעטיל "שיעור מיוחד ביסודות קדושת הבית" גיט מיר נאך די שטערסטע האק, דאס שפיר איך שוין אין הארץ, אין מח, אין לעבער, אין געדערעם, און אין ווי נישט. אוי מיין ליבער באשעפער ווער האט גע'חלום'ט אז איך משה'לע וועט אזוי אויסזעהן.
און פון מיין אויג רינט ארויס א טרער:
נשמה דא ביסטו! נשמה אפילו דו ווארטסט אזוי לאנג אויף מיר, נשמה איך קום צו דיר, אוי נשמה!
נשמה דא ביסטו! איך ווייס איך בין פארבלאנדשעט ווער ווייסט ווי, נשמה איך קום נאכאמאל צו דיר, אוי נשמה!
- אורח הכבוד
- שר ארבעת האלפים
- תגובות: 4445
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך יולי 27, 2016 10:21 am
- לאקאציע: פרוזדור (עולם הזה)
1000%
עמו אנכי בצרה..
און דער רבש''ע זאגט שובה אלי און דערנאך ואשובה אליכם
(און לכאורה נישט דורכען זינגען נשמה ווי ביזסטו..)
עמו אנכי בצרה..
און דער רבש''ע זאגט שובה אלי און דערנאך ואשובה אליכם
(און לכאורה נישט דורכען זינגען נשמה ווי ביזסטו..)
שטייט (זוה''ק שמות) אַּז די בריונים פון אידן וועלן גיין מיט גוג ומגוג'ן אינאיינעם, לוחם זיין מיט'ן מלך המשיח,
דאָס איז דעס מיליטער! די זענען אויסגעשולט געוואָרן, די וועלן גיין קעגן מלך המשיח לוחם זיין!
רביה''ק זי''ע נשא תשכ"ז
דאָס איז דעס מיליטער! די זענען אויסגעשולט געוואָרן, די וועלן גיין קעגן מלך המשיח לוחם זיין!
רביה''ק זי''ע נשא תשכ"ז
- אויבער-חכם
- שר חמש מאות
- תגובות: 722
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג אפריל 17, 2011 1:02 pm
- לאקאציע: בין תנור לכירים
- מאכט סענס?
- שר חמישים ומאתים
- תגובות: 450
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך יאנואר 11, 2017 3:28 pm
- לאקאציע: בין תנור לכיריים
- דניאל אויערבאך
- שר ששת אלפים
- תגובות: 6409
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יאנואר 08, 2017 4:31 pm
- וואוילע שעפעלע
- שר ששת אלפים
- תגובות: 6345
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג דעצעמבער 24, 2015 2:17 pm
- לאקאציע: אין שטאל
- טשאלענט
- שר ארבעת האלפים
- תגובות: 4017
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג אוגוסט 07, 2016 3:34 pm
- לאקאציע: אין טשאלענט טאפ
הארציג...
ממש איבערגענומען...
ממש איבערגענומען...
טשאלענט גמח!
ווען איך בין געווען אינגער פלעג איך זאגן:
די לעבן איז צו ערנסט צו נעמען אזעלכע נארישקייטן פערזענליך,
אבער היינט בין איך שוין שוין געקומען צום שכל און איך זאג:
די לעבן איז צו נאריש צו נעמען אזעלכע ערנסטע זאכן פערזענליך
ווען איך בין געווען אינגער פלעג איך זאגן:
די לעבן איז צו ערנסט צו נעמען אזעלכע נארישקייטן פערזענליך,
אבער היינט בין איך שוין שוין געקומען צום שכל און איך זאג:
די לעבן איז צו נאריש צו נעמען אזעלכע ערנסטע זאכן פערזענליך
-
- שר שמונת אלפים
- תגובות: 8004
- זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג יולי 14, 2008 10:44 pm
- לאקאציע: עולם התורה
אזא דזשוכע!
נעקסט טיים טו עס נישט אין חודש אדר?
נעקסט טיים טו עס נישט אין חודש אדר?
וויאזוי צו אויפהייבן דיינע קינדער און נאנטע
"ושכל יצא משכל ..." (ר' ברכיה בן נטרונאי, בהקדמת ספרו 'משלי שועלים').
"ושכל יצא משכל ..." (ר' ברכיה בן נטרונאי, בהקדמת ספרו 'משלי שועלים').
- דניאל אויערבאך
- שר ששת אלפים
- תגובות: 6409
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יאנואר 08, 2017 4:31 pm
-
- שר מאה
- תגובות: 208
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג סעפטעמבער 01, 2016 9:34 am
- זבולון ווייס
- שר חמישים ומאתים
- תגובות: 457
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך יאנואר 10, 2018 2:06 pm
אז עס טוט נאך וויי, איז א סימן אז עס איז נאך דא פולס,
פארגאנגענעם אסרו חג, האט מען געטראפן ביי מיר א שטיקל קוקי, אויף א פלאץ וואס איך האב נישט געדארפט חלום'ען אז עס איז דא דארט חמץ, אין א באקס פון גארבידזש בעגס אין בוידעם. די הלכה איז דאך אז מען דארף דאס מבער זיין, האב איך דאס גענומען אריינגעלייגט אין א בעקעלע באגאסן מיט אויל, געלייגט טאועל פעיפער, די גאנצע געזונדל איז זיך צוזאמגעלאפן, און מען האט געפראוועט א שריפת חמץ. דער פייער האט געברענט א לענגערע צייט, די קינדער האבן זיך פאסמאקעוועט מיטן פייער, מען האט געקוקט און מיטגעהאלטן א עכטע פייער פונדערנאנט, געכאפט בילדער, עס איז געווען ממש א איבערלעבעניש. ביז ענדליך האט זיך דאס פייער פארלאשן, און איך האב דאס געוואלט נעמען דעם גאנצן בעקעלע און לייגן אין גארבידזש.
אבער איך האב געטראכט לאמיר נעמען א העלצל און אויפהייבן די אש צו זעהן אויב דער שטיקל חמץ איז טאקע שוין נישט ראוי לאכילת כלב, איך הייב איין שטיקל אש דא, איין שטיקל די אנדערע זייט, און פלוצלונג האט זיך דער שטיקל אש געגעבן א צופלאקער און דער פייער ברענט מיטן גאנצן קנאק. אלע קינדער האבן זיך דערשראקן און צוריקגעשפרינגען, און איך אויך אביסל. וואס איז דא געשעהן? עס איז שוין געווען אינגאנצן אויסגעלאשן? וויאזוי האט זיך דער פייער אנגעצינדן פון זיך אליינס? האבן מיינע קינדער געפרעגט.
האב איך זיי געגעבן צו פארשטיין, קוקט אהער, ווען א פייער לעשט זיך אויס, מיינט נאכנישט אז דאס איז אינגאנצן פארלאשן, ווייל ערגעץ טיף איז נאך דא א קליינער פונק, און אויב מען גייט אביסל ארבעטן דערויף קען דער פייער זיך צוריק אנצינדן און ברענען געהעריג.
הרב סתם אזוי, טראכט נישט אז עס איז סתם אזוי, ווייל עס איז גארנישט סתם אזוי, עס איז דא א קאכעדיגער פונק, מען דארף נאר געבן א רוק דא א רוק דארט, און דער פייער קען פלאקערן עד לב השמים, אונזער פונק לעשט זיך קיינמאל נישט אויס, א נשמה וואס איז א חלק אלוק ממעל איז אנלימיטעד, מען דארף נאר אביסל מחתה זיין בגחלים, עד שתהא שלהבת יוצאה מאלי'
פארגאנגענעם אסרו חג, האט מען געטראפן ביי מיר א שטיקל קוקי, אויף א פלאץ וואס איך האב נישט געדארפט חלום'ען אז עס איז דא דארט חמץ, אין א באקס פון גארבידזש בעגס אין בוידעם. די הלכה איז דאך אז מען דארף דאס מבער זיין, האב איך דאס גענומען אריינגעלייגט אין א בעקעלע באגאסן מיט אויל, געלייגט טאועל פעיפער, די גאנצע געזונדל איז זיך צוזאמגעלאפן, און מען האט געפראוועט א שריפת חמץ. דער פייער האט געברענט א לענגערע צייט, די קינדער האבן זיך פאסמאקעוועט מיטן פייער, מען האט געקוקט און מיטגעהאלטן א עכטע פייער פונדערנאנט, געכאפט בילדער, עס איז געווען ממש א איבערלעבעניש. ביז ענדליך האט זיך דאס פייער פארלאשן, און איך האב דאס געוואלט נעמען דעם גאנצן בעקעלע און לייגן אין גארבידזש.
אבער איך האב געטראכט לאמיר נעמען א העלצל און אויפהייבן די אש צו זעהן אויב דער שטיקל חמץ איז טאקע שוין נישט ראוי לאכילת כלב, איך הייב איין שטיקל אש דא, איין שטיקל די אנדערע זייט, און פלוצלונג האט זיך דער שטיקל אש געגעבן א צופלאקער און דער פייער ברענט מיטן גאנצן קנאק. אלע קינדער האבן זיך דערשראקן און צוריקגעשפרינגען, און איך אויך אביסל. וואס איז דא געשעהן? עס איז שוין געווען אינגאנצן אויסגעלאשן? וויאזוי האט זיך דער פייער אנגעצינדן פון זיך אליינס? האבן מיינע קינדער געפרעגט.
האב איך זיי געגעבן צו פארשטיין, קוקט אהער, ווען א פייער לעשט זיך אויס, מיינט נאכנישט אז דאס איז אינגאנצן פארלאשן, ווייל ערגעץ טיף איז נאך דא א קליינער פונק, און אויב מען גייט אביסל ארבעטן דערויף קען דער פייער זיך צוריק אנצינדן און ברענען געהעריג.
הרב סתם אזוי, טראכט נישט אז עס איז סתם אזוי, ווייל עס איז גארנישט סתם אזוי, עס איז דא א קאכעדיגער פונק, מען דארף נאר געבן א רוק דא א רוק דארט, און דער פייער קען פלאקערן עד לב השמים, אונזער פונק לעשט זיך קיינמאל נישט אויס, א נשמה וואס איז א חלק אלוק ממעל איז אנלימיטעד, מען דארף נאר אביסל מחתה זיין בגחלים, עד שתהא שלהבת יוצאה מאלי'