א דור פון מבקשים????.... וואס גייט באמת פאָר???...

אפהאנדלונגען און דיסקוסיעס בענינים העומדים על הפרק

די אחראים: יאנאש,אחראי,געלעגער

נודה לך
שר האלפיים
תגובות: 2779
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יוני 09, 2015 5:47 pm
לאקאציע: אינעם אויבערשטענס הענט

תגובה דורך נודה לך »

יא יא די נושא איז גאר גאר פארווייטאגט
איך דאנק און לויב השי"ת אויף די גרויסע חסדים וואס ער טוט מיט מיר יעדע מינוט
אוועטאר
חביבי
שר חמש מאות
תגובות: 670
זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג יולי 18, 2016 1:21 pm
לאקאציע: קרית יואל

תגובה דורך חביבי »

מחותן האט געשריבן:
להודיע האט געשריבן:מען האט דא בעצם זייער שלעכט אפגעלערנט די נקודה פון נשמה, כאילו מ'דארף יעצט אסר'ן צו לערנען יושר דברי אמת אדער רעדן פון העכערס. סארי חברה, יו מיסט די פוינט.

נישט ריכטיג, נשמה׳ס תגובה איז בסך הכל א תגובה, און ער האט זייער לאנג און טיעף מאריך געווען און די -לדעתו - שלעכטע תוצאות פון גיין הויך מיט די יוגענט, און ער האט געניצט יושר דברי אמת אלץ משל ונמשל..

און דערמיט איז ער - לדעתי - נישט גערעכט, (און סארקאזי אויך נישט) און אויב האט ער געמיינט עפעס אנדערש זאל ער זיך מפרש זיין..


טייערע מחותן ווען גייסט טאנצן מיט די חלה... דערמאנסט מיר פון די בדחן ביי מיין חתונה

עניוועי עס קוקט נישט אויס פון דיינע ווערטער אז די קענסט די ספר יושר דברי אמת שגור בע״פ ישר והפוך... איי עסאם אז דו האסט אין דעי ספר נאך קיינמאל נישט אריינגעקוקט, דעריבער כאפסטו נישט די נושא

יושר דברי אמת איז א ספר וואס ברענגט ארויס די גנות פון גאוה זייער שטארק, א בחור אין ישיבה קטנה וואס האט נאכנישט אנגעהויבן בכלל אויפבויען קיין שום אייגענע אידענטיטי און ער פרובירט זיך צו טרעפן, און צו טרעפן עפעס וואס קען אים מאכן פיהלן אז ער איז מצליח אין עפעס, ער קען ערגעץ אנקומען, ער האט אויך א פלאץ אויף די וועלט און אויף יענע וועלט, אויב וועט ער לערנען יושר דברי אמת קען ער עס זייער שלעכט פארשטיין,

עלטערע מענטשן אזויווי מחותן (זיין ווייסע בארד אין זיין אוועטער איז מעיד אז ער איז שוין נאנט צו די זיבעציג, בע״ה זאל ער אונז דא מהנה זיין עד מאה ועשרים שנה........) האבן שוין פארגעסן וויאזוי זייער מהלך המחשבה איז געלאפן אין זייערע יונגע בחורישע יארן
חביבי
להודיע
שר שלשת אלפים
תגובות: 3080
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג מאי 27, 2014 11:09 am

תגובה דורך להודיע »

דעוויס האט געשריבן:
להודיע האט געשריבן:מען האט דא בעצם זייער שלעכט אפגעלערנט די נקודה פון נשמה, כאילו מ'דארף יעצט אסר'ן צו לערנען יושר דברי אמת אדער רעדן פון העכערס. סארי חברה, יו מיסט די פוינט.

יא אזוי גייט עס קודם לערנט מען שלעכט אפ יושר דברי אמת, נאכדעם דערקייקלט מען זיך צו אפצולערנען שלעכט די ווערטער פון [להבדיל] נשמה, נאך אביסל כ'וויל נישט ארויסזאגן, אלעס זענען כמובן די מחנכים ומגידי שיעורים שולדיג. זייער גאנצע וועג פון חינוך האבן זיי געלערנט אן טיפער מורי דרכים, בקיצור ס'איז א הארציגע הארצווייטאג ס'בלוט גיסט זיך און איך קען ממש נישט ממשיך זיין. אבער ס'איז קריטיש וויכטיגע נושא דאס. נישט אוועקמאכן יענעמס בלוט, ווייל מאי חזית דדמא דידך סומק טפי, דיר טוט וויי דיינע ישיבות און מגיד שיעורים און מיר טוט וויי מיינע פינגערס יעצט.


זייער א קלוגע סענסעבל תגובה. דברי פי חכם חן.
אוועטאר
נשמה
שר שבעת אלפים
תגובות: 7114
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מאי 03, 2009 8:12 pm
לאקאציע: אינעם קערפער ביז די הונדערט און צוואנציג געזונטערהייט

תגובה דורך נשמה »

סוס'לע האט געשריבן:פאר די אלע בעלי נפשות, זיי זענען באמת די מענטשען וועם מ'דארף שוינען , זיי זענען באמת רחמנות'ער, אבער איין זאך וואס מ'דארף ארויסברענגען לא כל בעל נפש שוה בזה. ס'דא אזעלכע וואס ווען זיי ווערן עלטער , זייער אסאך פון די קומען צו אז אידישקייט מיינט פלעין זיין א עבד ה' טון וואס גאט האט אונז באפוילן , מקיים זיין תרי''ג מצות מיט א פשטות

טייערער סוס'לע, ווען זיי קומען צו אז אידישקייט מיינט פלעין זיין אן עבד ה', טון וואס גא-ט ב"ה האט אונז באפוילן, קען זיין אז ס'קומט פון פארדעקן אן אנגעווייטאגטן לאך. ווייל וויסן זאלט איר וויסן טייערער סוס'לע, אז די געפיל פון ווייטאג ביי א מבקש קומט פון די גוטע געפיל פון נאנטשאפט וואס מ'האט פארלוירן, די גוטע געפיל אז מ'איז געווען נאנט צום רבש"ע און מ'האט עס פארלוירן, און דערפאר זוכט מען עס, און אפילו ווען מ'טרעפט א נאנטשאפט, ווייסט די נשמה אבער אז ס'איז נישט יענע נאנטשאפט, אזכרה נגינתי בלילה, יעצט ביינאכט דערמאן איך מיך ווי איך האב געזינגען פאר דיר, איך דערמאן מיך די נאנטשאפט, עם לבבי אשיחה, ויחפש רוחי, איך זוך צו פארשטיין פארוואס ס'איז געשען, אייביג וועט אזוי זיין? הלעולמים יזנח ה', ולא יסיף לרצות עוד, האפס לנצח חסדו, גמר אמר לדור ודור, השכח חנות קל, אם קפץ באף רחמיו סלה, דער מבקש וויל פארשטיין, וואס קומט דא פאר, פארוואס האב איך נעכטן געפילט גוט, און היינט שוין נישט. און ער וויל עס נאכאמאל האבן, און ער ווייסט אז ס'קען קומען פון עבירות, השיגוני עוונתי, ולא יכולתי לראות, עצמו משערות ראשי ולבי עזבני, א מבקש ווייסט פארוואס ס'איז געשען, אבער דאך, ער זוכט עס צוריק, ער בענקט, און בענקט, און בענקט, און נישט אומזיסט! דאס וויל איך דיר זאגן, נישט אומזיסט! ער קען עס פארדעקן, ער קען זיך דיסטרעקטן דערפון, אבער דער בענקשאפט בלייבט.

און אז ער האט באשלאסן אז אידישקייט מיינט פלעין זיין א עבד ה' טון וואס גאט האט אונז באפוילן , מקיים זיין תרי''ג מצות מיט א פשטות, מוז נישט זיין אז דאס איז דער וועג.

די עכטע בעלי הרגשים גייען צום סוף אוועק פון אלע משפיעים,

די עכטע בעלי הרגשים גייען "נעבעך" צום סוף אוועק פון אלע משפיעים, מ'דארף בענקן און בענקן
ווען מ'ווייסט וואס ס'פעלט, אז ס'פעלט די גוטע געפיל פון נאנטשאפט מיטן רבש"ע, ווייסט מען פון וואו עס צו נעמען.

סא מ'קען דאס מסביר זיין פאר בחורים אז פלעין זיץ און טו וואס די בעשעפער הייסט, לעב מיט אמונה,

נישט מ'דארף זאגן, זיץ און טו וואס דער באשעפער הייסט, נאר זיץ און טו וואס דער באשעפער הייסט, און זיץ מיטן תהלימ'ל אפאר מינוט א טאג אויך. א מענטש האט רעכט צו בענקן, מ'האט אים עס אוועקגענומען, "איך קען נישט פלעין טון, איך פיל ווייט, זעקתי אליך ה', אמרתי אתה מחסי, חלקי בארץ החיים. הוציאה ממסגר נפשי להודות את שמיך."

איי זיי האבען דאך א לאך און הארץ,

כלה שארי ולבבי, כלתה רוחי,

פארוואס דארפסטו זיי זאגען גיי אן מיט דיין פאביע און נעם איין וועלטן, גיי ארבעט אויף תאוות אכילה, וכו',

נעם די לאך און פיל עס אן מיט דברים יסודים, לעב מיטן בעשעפער ווען דו לערנסט, דאווענסט, ווען אימער ס'זאל נאר זיין, זיי עם מסביר אז א עובד ה' מיינט נישט זעהן מלאכים, קוק אריין און חובת הלבבות לעב מיט אמונה און בטחון,

ער לעבט נישט נעבן באשעפער, דו פארשטייסט צדיק? דאס און טאקע דאס שטערט אים. ס'דא לעבן מיטן באשעפער, טראכטן פון שיויתי ה' לנגדי תמיד, און ס'דא שבע שמחות את פניך, ער פילט עס נישט, ער בענקט. וואלסט נישט געזאגט פאר א קינד וואס אין די פרעמד, וואס וויינסטו? לעב מיט דיין טאטען ווען דו דאווענסט, לעב מיט דיין מאמען ווען דו לערנסט, ווען אימער ס'זאל נאר זיין. ער בענקט, ער וויל שפירן נאנט!!! און ער האט רעכט! מ'האט אים אפגעטיילט. ער ווייסט זייער גוט אז פון סתם טראכטן און געדענקען דעם שם, איז עס נישט קיין דביקות
דערפאר דארף מען זיך אויסלערנען צו זאגן תהלים, זיך מתבודד זיין און בענקן, מ'מעג בענקן, גארן, גליסטן, ציען, זוכן. מ'מוז זיך נישט בארואיגן און סתם טון.
ס'דא אבער אזעלכע וואס זיי מוזן זיין דיפרענד פון יעדעם, איך קען נישט זיין פונקט ווי יענעם, ער מיז זיין יוניק,

אוודאי איז ער יוניק. ער טראכט פארוואס פונקט איך פיל נישט! יעדער פילט, נאר נישט איך. ער פילט זיך יוניק. פארוואס איז פונקט מיין נאנטשאפט אוועק פון מיר און איך פיל מער נישט קיין נאנטשאפט צו רבש"ע, פארוואס האב איך פארלוירן די גוטע נאנטשאפט? פון די צער אליין קען מען שוין ווערן יוניק. מ'קען זיך עס נישט מוחל זיין. מ'וויל זיך עס נישט מוחל זיין. אבער ס'קען טאקע געשען אז מ'איז זיך עס מוחל.
זיין הארץ איז ריזיג, ער דארף שפירן די שב''ק ביי די זמירות, טאמער נישט איז זיין גאנצע שבת צושטערט.

ווען מ'וועט כאפן צו וואס מ'בענקט זיך, וועט מען שוין טרעפן שטיקלעך אין די זמירות וואס דערמאנען אביסל דעם בקשתי את שאהבה נפשי, בקשתי ולא מצאתיו.

פאר די איז טאקע גוט זיי זאלען בלייבן אין זייער לאך עד שיבא משיח ווי די חברים פה האבען שוין אויבען דערמאנט.

די לאך איז סייווי דא. מ'דארף נאר וויסן וויאזוי ס'האט זיך פארמירט, די לאך פארמירט זיך, ווען א בחור'ל פילט אמאל יא, און אמאל נישט, און ער ווערט געוואר, אז ס'דא אזא זאך, און די עצה איז צו געדענקען, אביסל א טאג, א פאר מינוט, מ'בענקט זיך אויס צום רבש"ע. דאס אין צוגאב צו לערנען און דאווענען, אין צוגאב צו לערנען חובת הלבבות. אזוי מיין איך.
לעצט פארראכטן דורך נשמה אום דינסטאג אוגוסט 23, 2016 6:26 pm, פארראכטן געווארן 1 מאל.
אוועטאר
מחותן
שר עשרת אלפים
תגובות: 10102
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג נאוועמבער 09, 2010 11:39 am

תגובה דורך מחותן »

חביבי האט געשריבן:
מחותן האט געשריבן:
להודיע האט געשריבן:מען האט דא בעצם זייער שלעכט אפגעלערנט די נקודה פון נשמה, כאילו מ'דארף יעצט אסר'ן צו לערנען יושר דברי אמת אדער רעדן פון העכערס. סארי חברה, יו מיסט די פוינט.

נישט ריכטיג, נשמה׳ס תגובה איז בסך הכל א תגובה, און ער האט זייער לאנג און טיעף מאריך געווען און די -לדעתו - שלעכטע תוצאות פון גיין הויך מיט די יוגענט, און ער האט געניצט יושר דברי אמת אלץ משל ונמשל..

און דערמיט איז ער - לדעתי - נישט גערעכט, (און סארקאזי אויך נישט) און אויב האט ער געמיינט עפעס אנדערש זאל ער זיך מפרש זיין..


טייערע מחותן ווען גייסט טאנצן מיט די חלה... דערמאנסט מיר פון די בדחן ביי מיין חתונה

עניוועי עס קוקט נישט אויס פון דיינע ווערטער אז די קענסט די ספר יושר דברי אמת שגור בע״פ ישר והפוך... איי עסאם אז דו האסט אין דעי ספר נאך קיינמאל נישט אריינגעקוקט, דעריבער כאפסטו נישט די נושא

יושר דברי אמת איז א ספר וואס ברענגט ארויס די גנות פון גאוה זייער שטארק, א בחור אין ישיבה קטנה וואס האט נאכנישט אנגעהויבן בכלל אויפבויען קיין שום אייגענע אידענטיטי און ער פרובירט זיך צו טרעפן, און צו טרעפן עפעס וואס קען אים מאכן פיהלן אז ער איז מצליח אין עפעס, ער קען ערגעץ אנקומען, ער האט אויך א פלאץ אויף די וועלט און אויף יענע וועלט, אויב וועט ער לערנען יושר דברי אמת קען ער עס זייער שלעכט פארשטיין,

עלטערע מענטשן אזויווי מחותן (זיין ווייסע בארד אין זיין אוועטער איז מעיד אז ער איז שוין נאנט צו די זיבעציג, בע״ה זאל ער אונז דא מהנה זיין עד מאה ועשרים שנה........) האבן שוין פארגעסן וויאזוי זייער מהלך המחשבה איז געלאפן אין זייערע יונגע בחורישע יארן


יא, רעדט פינעם מעסענדשער..

אגב, דשאסט דיר אראפצוברענגן אביסל פון דיין גיאות, ביי אונז האט מען דאס געלערענט און נאך מער, איך האב ניט געלערנט ווי רוב שרייבער דא האבן געלערענט, ודי בזה.
יהיה כן
שר תשעת אלפים
תגובות: 9226
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מאי 03, 2009 2:25 pm

תגובה דורך יהיה כן »

ביינונז אין ישיבה איז געווען א שיעור אין יושר דברי אמת איינמאל א וואך [שוין א מעשה פון איבער צוואנציג יאר צוריק], פארגעלערנט דורך א גאר געהויבענער איד שיחי' לאויש"ט, איך האב מיך באלעקט מיט זיינע שיעורים, קיינמאל נישט געקלערט דאס וואס די מתגבים דא מוטשען זיך דערמיט...
באט די נקודה פון 'נשמה' איז א ריכטיגע, הגם איך האב אבער נישט די ריכטיגע סאלושאן, ווייל סוכ"ס, דארף מען אין א בחור פארטאריינלייגן עפעס מער, כדי עס זאל זיין וואס צו אראפציציפן שפעטער אלס יונגערמאן [כידוע דע משל פונם דיקן סידור, והדברים עתיקין].
אוועטאר
חביבי
שר חמש מאות
תגובות: 670
זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג יולי 18, 2016 1:21 pm
לאקאציע: קרית יואל

תגובה דורך חביבי »

@מחותן אודאי נישט, דו ביסטעך שוין אן אלטער יוד, עניוועי וואטש דיין דייעט, און מאך עקסערסייז און די רבוש״ע זאל דיר געבן אריכות ימים ושנים
לעצט פארראכטן דורך חביבי אום דאנערשטאג אוגוסט 25, 2016 5:36 pm, פארראכטן געווארן 2 מאל.
חביבי
אוועטאר
שמו
שר ארבעת האלפים
תגובות: 4954
זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג אקטאבער 31, 2011 12:38 pm

תגובה דורך שמו »

מיין רבי זז"ג, פלעגט אונז יא הייסן לערנען (אפי' אלץ בחור) דעם ספר,
נאר אנזאגן, אז דאס איז צו וויסן, צו וואס מ'דארף שטרעבן, אבער נישט אויף צו יעצט זיך נעמען אזוי נאכטון
און דערצו פלעגט דער רבי זז"ג פון מאל צו מאל געבן ריכטיגע הקדמות פאר דעם, כדי מ'זאל דאס ריכטיג אפלערנען.
כשמ"ו כן הוא

סיין זיך אויף מיט די לינק צו Webull stocks platform, און איך און די וועלן פארדינען free stocks נאכן deposit $100 די ערשטע 30 טעג פון אויפסיינען https://act.webull.com/nt/1tSOfvYQhs4K/

גם אני נקי עם נטפרי
אוועטאר
נשמה
שר שבעת אלפים
תגובות: 7114
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מאי 03, 2009 8:12 pm
לאקאציע: אינעם קערפער ביז די הונדערט און צוואנציג געזונטערהייט

תגובה דורך נשמה »

להודיע האט געשריבן:מען האט דא בעצם זייער שלעכט אפגעלערנט די נקודה פון נשמה, כאילו מ'דארף יעצט אסר'ן צו לערנען יושר דברי אמת אדער רעדן פון העכערס. סארי חברה, יו מיסט די פוינט.

איך האב געלערנט דעם ספר הק' יושר דברי אמת אלץ בחור.

דאס איז זיכער אז זיין תכלית וויאזוי מ'זאל פילן אויף למעשה איז נישט וויאזוי א בחור קען עס פארשטיין. א בחור קען עס לערנען על זה הדרך: איך האלט מיך גרויס, סאו, איך בין דער "גאווה". און איך האב נישט קיין רעכט צו פילן גוט מיט זיך. נישט אז איך לערן און נישט אז איך דאווען, גארנישט! אויס! ווערן בטל! ס'טאר נישט זיין קיין הנאה. איך טאר אפילו נישט וועלן ארבעטן כדי צו פילן אז איך האב מיך אויסגעארבעט. איך דארף ווערן בטל.

דאס הייסט ער אידענטיפיצירט זיך און אלע זיינע גוטע שפירונגען מיט די גאווה וואס מ'דארף בטל מאכן. וועם דארף מען בטל מאכן? מיך! מיין גוטע געפיל וואס איך האב פון מיך! מיין גוטע געפיל וואס איך האב מיט מיך!

אבער אויב א בחור געדענקט אז ער איז א חלק אלוק ממעל, "איך בין וואס? א חלק אלוק ממעל." דעמאלסט שטערט אים נישט אז ער לערנט דעם ספר, ער בלייבט מיטן געזונטן סענס פון זיין סעלף. "מיין גוטע געפיל פון זיין א וואונדער פון השי"ת בלייבט" און וואס מ'דארף בטל מאכן, איז נאר אזאך מיט וואס זיין סענס פון זיך וויל זיך מער נישט אידענטיפיצירן. נאר ער וויל זיך אידענטיפיצירן מיטן זיין בטל צום באשעפער, אזוי ווי א קנעכט פילט זיך גליקליך צו זיין א אידענטיטי פונעם קעניג "איך שפיר מיך גוט און ווערד מיט וואס? אז איך בין דעם אייבערשטענ'ס" אבער ער ווערט נישט אויס!! קיינמאל!!! פארקערט ער בלייבט ווערד און חשוב! און די גוטע הנאה קומט פון בלייבן א נצחי.

סאו, ס'קומט אויס, אז אלעמאל בשעת'ן לערנען, בלייבט א סענס פון סעלף וואס ווערט צוביסלעך מער און מער מקודש און אפגעטיילט פונעם רע, ס'ווערט מער און מער אידענטיפיצירט אלץ א חלק אלוק ממעל, וואס איז נישט די סענס ווען דער בחור שפירט אז דאס זעלבסט זיינעראיז דער שונא.

אויב אבער אידענטיפיצירט ער זיך אז ער און אלע זיינע גוטע געפילן איז גאר דער "גאווה". "איך האלט מיך גרויס, און איך דארף ווערן נשפל" אוודאי וועט ער מער נישט האבן קיין חשק צום דאווענען, ווייל "איך בין וואס? א זאך וואס ס'שטייט אינעם הייליגן ספר אז מ'דארף אראפברענגען פון בארג און עס פארניכטן" "מ'דארף מיך משפיל זיין". אנדערש ווי די ריכטיגע באדייט פונעם הייליגן מחבר "אז מ'דארף זיך אויפהערן צו אידענטיפיצירן מיט די חלק הרע" מ'דארף אויפהערן צו זיין אן אידענטיטעט פאר זיך וואס איז אפגעטיילט פון באשעפער.

די סענס וואס בלייבט איבער נאכן לערנען דעם ספר איז, איך בין וואס? א חלק אלוק ממעל. (איך בין וואס? דער באשעפער איז) און מ'דארף בלייבן דערמיט, און דאס מעג מען מאכן גרעסער און גרעסער. ווי מער זיך אידענטיפיצירן און שפירן "איך בין א חלק אלוק ממעל". און ווי ווייניגער זיך אידענטיפיצירן אלץ די חלק הרע. אבער עפעס א געזונטער סענס בלייבט אבסעלוטלי. די גוטע געפיל וואס א מענטש האט פון זיין לעבן איז נאר ווען ער פילט זיך ווערד, און דא ביי אונז, אלץ א חלק אלוק ממעל. און דער גוטער געפיל, דעס ווערד'קייט דארף בלייבן אינעם מענטש, בשעת און נאכן לערנן און אלעמאל.

איך געדענק איינער האט עס שוין געשריבן דא אויף אייוועלט, דאכט זיך שטארק זיך.

ואתה אהובי אל יפתוך יצרך כי לפי״ז לא מצאנו ידינו ורגלינו ואנו נמשלים לבהמות ומה עבודותינו נחשבה כשאינה אפילו כנקודה קטנה מזה הדרך, אהובי אחי באמת הדבר כן אבל האדם צריך להיות חכם מאד בכל הדברים נגד יצרו ולשקול הכל בפלס זה המשקל כי הלא באמת האדם צריך לעבוד השי״ת בשני ענינים כמו שא״א לעבוד בגדלות ח״ו כי תועבות ה׳ כל גבה לב כן א״א לעבוד בשפלות כנודע כי זה יהיה התרשלות ורפיון ידים מעבודתו ית׳ ויאמר היצה״ר מה בזה אם תתפלל או אם תכוון הבל הוא הלא בלתי יראה ואהבה לא פורחת לעילא ולמה לך לדחוק א״ע לאמור בלי מ״ז וכדומה בשאר דברים, רק אינו כן כי המעט מן האדם הוא חשוב לפני השי״ת כשיהיה בתמימות לכבוד השי״ת ופועל דבר גדול למעלה ואף גם לפעמים יתרשל לב האדם לאמר מי אתה לכנוס בהיכל השם ואתה מלא מדות רעים ועבירות חמורות באמת כן הוא וצריך לתקן כל מדה ולהשיב מכל עבירה אבל זה לא נוכל אם לא ע״י התקרבות הש״י כי בלעדי זה א״א שום דבר.

מ'קען צוגיין ווען מ'לערנט עס, אבער נאר ווען מ'כאפט וועכע סענס ער וויל מ'זאל יא פילן.

דהיינו מ'דארף קודם האבן א געזונטן סעלף עסטים. אדער דורך א מורה דרך וואס ער געט דעם גוטן אידענטיטי פון חלק אלוק ממעל בשעת'ן לערנען.
לעצט פארראכטן דורך נשמה אום דינסטאג אוגוסט 23, 2016 5:33 pm, פארראכטן געווארן 4 מאל.
אוועטאר
שטאלצער יוד
שר האלפיים
תגובות: 2438
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג מאי 19, 2016 2:00 pm

תגובה דורך שטאלצער יוד »

איך ליין דא איבער אפאר בלעטער, איך וויל פרעגען הויך א קליינע שאלה.

"א פשוט'ע בעל הבית איו ארץ ישראל וואלט בכלל אנגעהויבן צו פארשטיין וואס טוט זיך דא??
מ'קוקט עפעס אן ווי ס'איז דא "עובדים" און "מענטשן" ולא קרב זה אל זה. עד כדי כך אז מ'דארף גאר אויסרייסן יעדעס טראפעלע עבודת השם.

אין ארץ ישראל איז די גאס אזוי צוגעוואוינט צו עובדים און מבקשים, אפילו א פשוט'ע מנחה מעריב און זכרון משה געדוירט אסאך לענגער ווי יעדע מנינים פעקטערי אין אמעריקא. די עולם דארט איז אסאך העכער.

ר' מרדכי זילבר (וואס אגב איז א זייער גוטע מורה דרך פאר ווער ס'זוכט עפעס מער און מ'דארף אפילו נישט ווערן א "ער") פרעגט שטענדיג, וויפיל ר' עקיבא איגר'ס האט שוין דער שפראך באגראבן? וויפיל פלאמעדיגע יסוד ושורש העבודה הערצער זענען שוין אזוי אויסגעלאשן געווארן.
אוועטאר
חביבי
שר חמש מאות
תגובות: 670
זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג יולי 18, 2016 1:21 pm
לאקאציע: קרית יואל

תגובה דורך חביבי »

@שטאלצער יוד, אין אמעריקא ארבייט מען, דאס גיבט פאר די מענטש א סענס אוו סטאביליטי און רעספאנסיביליטי,

ס׳האט א מעלה און אויך א חיסרון,
חביבי
פרידן
שר האלפיים
תגובות: 2806
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך דעצעמבער 02, 2015 7:37 pm

תגובה דורך פרידן »

ביידע זענען גערעכט אין ביידע זענען נישט גערעכט
איך האב דא אסאך וואס צו שרייבן די פראבלעם איז אז איך האב צוסאך אין איך קען מיך נישט יעצט ערלויבן אזוי סאך צייט
אבער עני וועי האט מען דא אנגעהויבן סטעפ 5 די נושא הייבט זיך אן אסאך פריער א גרויס חלק ציבור (בעלי דעה) הייבן נישט אן צוויסן וואס איז אמונה וואס איז אידישקייט, תפקיד עם ישראל בעולם, חובת אדם בעולמו, וואס ווען מען זאל דאס ארויס האבן פאלן אוועק רוב פראבלעמען אין שלעכטע געפילן, איך האב געהאט אין פלאן צו מאכן א לאנגע אריכות מרישא עד סיפה אבער איך האב באקומען באישו פין א ניק אז ער ארבייט דערויף וועל איך ווארטן אויף אים
אוועטאר
חביבי
שר חמש מאות
תגובות: 670
זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג יולי 18, 2016 1:21 pm
לאקאציע: קרית יואל

תגובה דורך חביבי »

פרידן האט געשריבן:ביידע זענען גערעכט אין ביידע זענען נישט גערעכט
איך האב דא אסאך וואס צו שרייבן די פראבלעם איז אז איך האב צוסאך אין איך קען מיך נישט יעצט ערלויבן אזוי סאך צייט
אבער עני וועי האט מען דא אנגעהויבן סטעפ 5 די נושא הייבט זיך אן אסאך פריער א גרויס חלק ציבור (בעלי דעה) הייבן נישט אן צוויסן וואס איז אמונה וואס איז אידישקייט, תפקיד עם ישראל בעולם, חובת אדם בעולמו, וואס ווען מען זאל דאס ארויס האבן פאלן אוועק רוב פראבלעמען אין שלעכטע געפילן, איך האב געהאט אין פלאן צו מאכן א לאנגע אריכות מרישא עד סיפה אבער איך האב באקומען באישו פין א ניק אז ער ארבייט דערויף וועל איך ווארטן אויף אים


וועלמער ווארטן מיט געדולד
חביבי
אוועטאר
נשמה
שר שבעת אלפים
תגובות: 7114
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מאי 03, 2009 8:12 pm
לאקאציע: אינעם קערפער ביז די הונדערט און צוואנציג געזונטערהייט

תגובה דורך נשמה »

@שטאלצער יוד, דא אין אמעריקא הייבן מיר אויף שווערערע קליפות ווי דארט אין ארץ ישראל.
אוועטאר
חושב מחשבות...
שר האלפיים
תגובות: 2814
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך מארטש 16, 2016 9:25 pm
לאקאציע: בין שמים לארץ

תגובה דורך חושב מחשבות... »

אבער דאך לא הרי העובד בחוץ לארץ מבארץ ישראל

אפי׳ נאר זיך געווייקט אין ארץ ישראל אלץ בחור..
סוף מעשה במחשבה תחילה.
אוועטאר
מה פתאום???
שר ארבעת האלפים
תגובות: 4402
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג יולי 09, 2015 5:16 pm
לאקאציע: עיה״ק צפת

תגובה דורך מה פתאום??? »

פרידן, איך כאפ זייער גוט צו וואס דו צילסט און האסט א נקודה, נישט איינס נאר אבאנטש...

שרייב נאר שרייב
הלכתא
אנשי שלומינו
תגובות: 5
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך אוגוסט 10, 2016 4:58 pm

א דור פון מבקשים????.... וואס גייט באמת פאָר???...

תגובה דורך הלכתא »

לענ"ד איז דער הסבר הדברים פשוט. לעולם איז א מענטש אראפ געקומען אויף דער וועלט נאר צו ארבעטן עבודת הבורא, שבירות התאוות, יגיעת התורה, קבלת יסורין באהבה, וכו' און דער קיבול שכר איז נאר אויף יענע וועלט, היום לעשותם ולמחר לקבל שכרם.

נאר וואס דען. דער אויבערשטער ווייסט דאך אז כדי דער מענטש זאל זיך קענען דערהאלטן, מוז ער באקומען פון צייט צו צייט א גוטע הרגשה פון דביקות הבורא, און א התלהבות בשעת קיום המצוה, וואס דאס גיט פארן מענטש א שטארקע חיזוק, אז הקב"ה איז משגיח אויף אים, און ער זעהט זיין עבדות. אין ספה"ק איז מבואר אז דאס איז אן ענין פון קיבול שכר, לויט וויפיל יגיעה דער מענטש לייגט אריין.

אבער דאס האלט אן נאר א קורצע צייט, און נאכדעם ווערט א ענין פון הסתר און מען דארף ווייטער שווער ארבטן, און זיך שטארק מחזק זיין. און אזוי איז רוב לעבנס טעג פונעם מענטש אן קיין הרגשות, זאל ווען דער מענטש כסדר שפורן דביקות און התקרבות וואלט זיך אים נישט געקומען קיין שום שכר.

אז איינער באגייט זיך אבער מיט קטנות הדעת, זעהט ער אין די גוטע הרגשות, אז דאס איז גאר דער גאנצער עבדות הבורא, און ווען ער שפירט שוין נישט מער, ווערט ער אינגאנצן צובראכן, און הייבט אן ארום צו לויפן צו דעם משפיע און צו יענע חבורה, ער קומט אבער אין ערגעץ נישט אן, ווייל שכר מצוה בהאי עלמא ליכא, דא ברויך מען ארבייטן אמאל שווערער און אמאל גרינגער, ולפום צערא אגרא, ונאמן הוא בעל מלאכתך שישלם לך שכר פעולתך
אוועטאר
נשמה
שר שבעת אלפים
תגובות: 7114
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מאי 03, 2009 8:12 pm
לאקאציע: אינעם קערפער ביז די הונדערט און צוואנציג געזונטערהייט

תגובה דורך נשמה »

אבער מ'מעג בענקען. און גארן דערצו, קעי?
מיט התבודדות קען מען אנקומען צו פילן א געהעריגן טעם בשעת עבודת השי"ת. און אויב איינער פילט נישט קיין טעם, גלייב איך אז מ'קען עס פארעכטן מיט טערעפי, אז ער זאל יא פילן א טעם, מיט א התלהבות מיט א דביקות, געהעריג, פליסיג. נישט דעיע פון די גרויסע צדיקים, אבער פשוט א טעם. פון דיינע ווערטער קען זיך אויסקוקן ווי כאילו איך דארף קייען האלץ, וואס דאס איז נישט ריכטיג. ס'דא א גאנצע פאבריק אינסייד אין געפיל. ס'דארף זיך טון, ס'דארף זיך לעבן. פארוואס זאל מען עס נישט אויסנוצן לעבודת הבורא יתברך?

נע, לאדיך אפ. דאס מיינט נישט קיבול שכר. הרגש והתלהבות איז נישט קיבול שכר. שכר איז טיפערער דערפון.

א מענטש קען יא כסדר פילן הרגש און התלהבות. אז מ'מאכט אפ אז ס'איז דמיון ווערט עס טאקע אויס. אלעס שטייט דאך שוין אין ספרי פיעסעצנא.
לעצט פארראכטן דורך נשמה אום דינסטאג אוגוסט 23, 2016 9:39 pm, פארראכטן געווארן 6 מאל.
אוועטאר
לחיים טובים ולשלום
שר חמש מאות
תגובות: 626
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג מאי 28, 2015 3:20 pm
לאקאציע: לית אתר פנוי מיניה.

תגובה דורך לחיים טובים ולשלום »

יהיה כן האט געשריבן:ביינונז אין ישיבה איז געווען א שיעור אין יושר דברי אמת איינמאל א וואך [שוין א מעשה פון איבער צוואנציג יאר צוריק], פארגעלערנט דורך א גאר געהויבענער איד שיחי' לאויש"ט, איך האב מיך באלעקט מיט זיינע שיעורים, קיינמאל נישט געקלערט דאס וואס די מתגבים דא מוטשען זיך דערמיט...


מען רעדט דא פון די וואס לערן עס אפ אליינס אין לייגן עס נישט אריין אין זיך אויף למעשה וואס עס איז נוגע אין זיין דרגא ווי ער שטייט, ווען די ביזט געווען ביים שיעור האט מען עס אין דיר אריין געלייגט לויט דיין דרגא
הלכתא
אנשי שלומינו
תגובות: 5
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך אוגוסט 10, 2016 4:58 pm

פון דיינע ווערטער קען זיך אויסקוקן ווי כאילו איך דארף קייען האלץ, וואס דאס איז נישט ריכטיג.

תגובה דורך הלכתא »

איך האב טאקע נישט געמיינט גארנישט צו שפירן, אוודאי שפירט זיך אן ערליכער יוד וואס פלאגט זיך פארן אויבערשטן, בפרט א בן תורה וואס איז זיך מייגע בעמילות התורה , שפירט זיך כסדר אין אין א געהויבענע געמיט, "אין לך בן חורין אלא מי שעוסק בתלמוד תורה" ווי דער אוהחה"ק דריקט זיך אויס אילו וכו' היו משתגעים ומתלהטים אחריה, אבער הייבן הייבט זיך עס אן מיט יגיעה, און אז מ'האלט זיך פעסט און מ'לאזט נישט נאך, דעמאלטס קומט מען צום טעם און מתיקות פון די תורה הקדושה

נישטא נאך אזאך וואס ברואיגט און באפרדיגט דעם נפש האדם, ווי שבירת התאוות. אבער דאס גייט נישט גלאטיג, מ'פאלט דורך, שטארקט מען זיך נאכאמאל און נאכאמאל ביז מ'ווערט בעה"ב אויף זיך, און א מושל ביצרו.

אבער אז איינער וויל דעס ביסל יגיעה אויך נישט, נאר תיכף בהתחלת העבודה והלימוד, שוין שפירן תענוג און מתיקות דאס גייט נישט און פון דע האב איך גערעדט
אוועטאר
לוי יצחק
שר ארבעת האלפים
תגובות: 4362
זיך איינגעשריבן אום: מוצ"ש דעצעמבער 01, 2012 11:20 pm
לאקאציע: זאג אמר רבי בנימין...

תגובה דורך לוי יצחק »

נשמה האט געשריבן:
סוס'לע האט געשריבן:פאר די אלע בעלי נפשות, זיי זענען באמת די מענטשען וועם מ'דארף שוינען , זיי זענען באמת רחמנות'ער, אבער איין זאך וואס מ'דארף ארויסברענגען לא כל בעל נפש שוה בזה. ס'דא אזעלכע וואס ווען זיי ווערן עלטער , זייער אסאך פון די קומען צו אז אידישקייט מיינט פלעין זיין א עבד ה' טון וואס גאט האט אונז באפוילן , מקיים זיין תרי''ג מצות מיט א פשטות

טייערער סוס'לע, ווען זיי קומען צו אז אידישקייט מיינט פלעין זיין אן עבד ה', טון וואס גא-ט ב"ה האט אונז באפוילן, קען זיין אז ס'קומט פון פארדעקן אן אנגעווייטאגטן לאך. ווייל וויסן זאלט איר וויסן טייערער סוס'לע, אז די געפיל פון ווייטאג ביי א מבקש קומט פון די גוטע געפיל פון נאנטשאפט וואס מ'האט פארלוירן, די גוטע געפיל אז מ'איז געווען נאנט צום רבש"ע און מ'האט עס פארלוירן, און דערפאר זוכט מען עס, און אפילו ווען מ'טרעפט א נאנטשאפט, ווייסט די נשמה אבער אז ס'איז נישט יענע נאנטשאפט, אזכרה נגינתי בלילה, יעצט ביינאכט דערמאן איך מיך ווי איך האב געזינגען פאר דיר, איך דערמאן מיך די נאנטשאפט, עם לבבי אשיחה, ויחפש רוחי, איך זוך צו פארשטיין פארוואס ס'איז געשען, אייביג וועט אזוי זיין? הלעולמים יזנח ה', ולא יסיף לרצות עוד, האפס לנצח חסדו, גמר אמר לדור ודור, השכח חנות קל, אם קפץ באף רחמיו סלה, דער מבקש וויל פארשטיין, וואס קומט דא פאר, פארוואס האב איך נעכטן געפילט גוט, און היינט שוין נישט. און ער וויל עס נאכאמאל האבן, און ער ווייסט אז ס'קען קומען פון עבירות, השיגוני עוונתי, ולא יכולתי לראות, עצמו משערות ראשי ולבי עזבני, א מבקש ווייסט פארוואס ס'איז געשען, אבער דאך, ער זוכט עס צוריק, ער בענקט, און בענקט, און בענקט, און נישט אומזיסט! דאס וויל איך דיר זאגן, נישט אומזיסט! ער קען עס פארדעקן, ער קען זיך דיסטרעקטן דערפון, אבער דער בענקשאפט בלייבט.

און אז ער האט באשלאסן אז אידישקייט מיינט פלעין זיין א עבד ה' טון וואס גאט האט אונז באפוילן , מקיים זיין תרי''ג מצות מיט א פשטות, מוז נישט זיין אז דאס איז דער וועג.

די עכטע בעלי הרגשים גייען צום סוף אוועק פון אלע משפיעים,

די עכטע בעלי הרגשים גייען "נעבעך" צום סוף אוועק פון אלע משפיעים, מ'דארף בענקן און בענקן
ווען מ'ווייסט וואס ס'פעלט, אז ס'פעלט די גוטע געפיל פון נאנטשאפט מיטן רבש"ע, ווייסט מען פון וואו עס צו נעמען.

סא מ'קען דאס מסביר זיין פאר בחורים אז פלעין זיץ און טו וואס די בעשעפער הייסט, לעב מיט אמונה,

נישט מ'דארף זאגן, זיץ און טו וואס דער באשעפער הייסט, נאר זיץ און טו וואס דער באשעפער הייסט, און זיץ מיטן תהלימ'ל אפאר מינוט א טאג אויך. א מענטש האט רעכט צו בענקן, מ'האט אים עס אוועקגענומען, "איך קען נישט פלעין טון, איך פיל ווייט, זעקתי אליך ה', אמרתי אתה מחסי, חלקי בארץ החיים. הוציאה ממסגר נפשי להודות את שמיך."

איי זיי האבען דאך א לאך און הארץ,

כלה שארי ולבבי, כלתה רוחי,

פארוואס דארפסטו זיי זאגען גיי אן מיט דיין פאביע און נעם איין וועלטן, גיי ארבעט אויף תאוות אכילה, וכו',

נעם די לאך און פיל עס אן מיט דברים יסודים, לעב מיטן בעשעפער ווען דו לערנסט, דאווענסט, ווען אימער ס'זאל נאר זיין, זיי עם מסביר אז א עובד ה' מיינט נישט זעהן מלאכים, קוק אריין און חובת הלבבות לעב מיט אמונה און בטחון,

ער לעבט נישט נעבן באשעפער, דו פארשטייסט צדיק? דאס און טאקע דאס שטערט אים. ס'דא לעבן מיטן באשעפער, טראכטן פון שיויתי ה' לנגדי תמיד, און ס'דא שבע שמחות את פניך, ער פילט עס נישט, ער בענקט. וואלסט נישט געזאגט פאר א קינד וואס אין די פרעמד, וואס וויינסטו? לעב מיט דיין טאטען ווען דו דאווענסט, לעב מיט דיין מאמען ווען דו לערנסט, ווען אימער ס'זאל נאר זיין. ער בענקט, ער וויל שפירן נאנט!!! און ער האט רעכט! מ'האט אים אפגעטיילט. ער ווייסט זייער גוט אז פון סתם טראכטן און געדענקען דעם שם, איז עס נישט קיין דביקות
דערפאר דארף מען זיך אויסלערנען צו זאגן תהלים, זיך מתבודד זיין און בענקן, מ'מעג בענקן, גארן, גליסטן, ציען, זוכן. מ'מוז זיך נישט בארואיגן און סתם טון.
ס'דא אבער אזעלכע וואס זיי מוזן זיין דיפרענד פון יעדעם, איך קען נישט זיין פונקט ווי יענעם, ער מיז זיין יוניק,

אוודאי איז ער יוניק. ער טראכט פארוואס פונקט איך פיל נישט! יעדער פילט, נאר נישט איך. ער פילט זיך יוניק. פארוואס איז פונקט מיין נאנטשאפט אוועק פון מיר און איך פיל מער נישט קיין נאנטשאפט צו רבש"ע, פארוואס האב איך פארלוירן די גוטע נאנטשאפט? פון די צער אליין קען מען שוין ווערן יוניק. מ'קען זיך עס נישט מוחל זיין. מ'וויל זיך עס נישט מוחל זיין. אבער ס'קען טאקע געשען אז מ'איז זיך עס מוחל.
זיין הארץ איז ריזיג, ער דארף שפירן די שב''ק ביי די זמירות, טאמער נישט איז זיין גאנצע שבת צושטערט.

ווען מ'וועט כאפן צו וואס מ'בענקט זיך, וועט מען שוין טרעפן שטיקלעך אין די זמירות וואס דערמאנען אביסל דעם בקשתי את שאהבה נפשי, בקשתי ולא מצאתיו.

פאר די איז טאקע גוט זיי זאלען בלייבן אין זייער לאך עד שיבא משיח ווי די חברים פה האבען שוין אויבען דערמאנט.

די לאך איז סייווי דא. מ'דארף נאר וויסן וויאזוי ס'האט זיך פארמירט, די לאך פארמירט זיך, ווען א בחור'ל פילט אמאל יא, און אמאל נישט, און ער ווערט געוואר, אז ס'דא אזא זאך, און די עצה איז צו געדענקען, אביסל א טאג, א פאר מינוט, מ'בענקט זיך אויס צום רבש"ע. דאס אין צוגאב צו לערנען און דאווענען, אין צוגאב צו לערנען חובת הלבבות. אזוי מיין איך.

נשמה, אין קורצן.

וואס דו טענה'סט און ווי אויך די אלע וואס שטימען מיט מיט דיר, איז נישט קיין נייע טענה, שוין געווען מקומות ביי חסידים פאר איבער הונדערט יאר צוריק וואו מ'האט זיך אפגעריסן פון די רוב מיט דעם טענה, אבער די אפשטאמיגע פון אונגארן און גאליציע זענען געווען שארף קעגן דעם, און טאקע מיט דעם וואס סוס'עלע זאגט, מ'דארף זיין בטל ומבוטל, און נישט מאכן קיין עסק פון שפירעראציעס אהער און אהין, מ'טוט וואס מ'דארף און מ'גייט ווייטער.

כמובן, אז טאמער איינער פיהלט אז ער איז נישט משיג דעם דרך, און דערפאר זינדיגט ער כסדר, אדער סתם ער טוט נישט וואס ער דארף, איז עפעס אנדערש, און דערפאר האלט מען אין איין איבערזאגן, נאש פון דארט וואס דו דארפסט אנצוצינדען דעם פלאם, און ווען ס'ברענט שוין, נעם די ברענעדיגע פלאם צוריק אהיים, מוזט נישט בלייבן ביים צינדער.
א דאנק פאר אלע וואס טוען אונז אפדעיטן כסדר.
דעוויס
שר חמש מאות
תגובות: 507
זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג מאי 29, 2015 6:25 pm

תגובה דורך דעוויס »

לוי יצחק האט געשריבן:
נשמה האט געשריבן:
סוס'לע האט געשריבן:פאר די אלע בעלי נפשות, זיי זענען באמת די מענטשען וועם מ'דארף שוינען , זיי זענען באמת רחמנות'ער, אבער איין זאך וואס מ'דארף ארויסברענגען לא כל בעל נפש שוה בזה. ס'דא אזעלכע וואס ווען זיי ווערן עלטער , זייער אסאך פון די קומען צו אז אידישקייט מיינט פלעין זיין א עבד ה' טון וואס גאט האט אונז באפוילן , מקיים זיין תרי''ג מצות מיט א פשטות

טייערער סוס'לע, ווען זיי קומען צו אז אידישקייט מיינט פלעין זיין אן עבד ה', טון וואס גא-ט ב"ה האט אונז באפוילן, קען זיין אז ס'קומט פון פארדעקן אן אנגעווייטאגטן לאך. ווייל וויסן זאלט איר וויסן טייערער סוס'לע, אז די געפיל פון ווייטאג ביי א מבקש קומט פון די גוטע געפיל פון נאנטשאפט וואס מ'האט פארלוירן, די גוטע געפיל אז מ'איז געווען נאנט צום רבש"ע און מ'האט עס פארלוירן, און דערפאר זוכט מען עס, און אפילו ווען מ'טרעפט א נאנטשאפט, ווייסט די נשמה אבער אז ס'איז נישט יענע נאנטשאפט, אזכרה נגינתי בלילה, יעצט ביינאכט דערמאן איך מיך ווי איך האב געזינגען פאר דיר, איך דערמאן מיך די נאנטשאפט, עם לבבי אשיחה, ויחפש רוחי, איך זוך צו פארשטיין פארוואס ס'איז געשען, אייביג וועט אזוי זיין? הלעולמים יזנח ה', ולא יסיף לרצות עוד, האפס לנצח חסדו, גמר אמר לדור ודור, השכח חנות קל, אם קפץ באף רחמיו סלה, דער מבקש וויל פארשטיין, וואס קומט דא פאר, פארוואס האב איך נעכטן געפילט גוט, און היינט שוין נישט. און ער וויל עס נאכאמאל האבן, און ער ווייסט אז ס'קען קומען פון עבירות, השיגוני עוונתי, ולא יכולתי לראות, עצמו משערות ראשי ולבי עזבני, א מבקש ווייסט פארוואס ס'איז געשען, אבער דאך, ער זוכט עס צוריק, ער בענקט, און בענקט, און בענקט, און נישט אומזיסט! דאס וויל איך דיר זאגן, נישט אומזיסט! ער קען עס פארדעקן, ער קען זיך דיסטרעקטן דערפון, אבער דער בענקשאפט בלייבט.

און אז ער האט באשלאסן אז אידישקייט מיינט פלעין זיין א עבד ה' טון וואס גאט האט אונז באפוילן , מקיים זיין תרי''ג מצות מיט א פשטות, מוז נישט זיין אז דאס איז דער וועג.

די עכטע בעלי הרגשים גייען צום סוף אוועק פון אלע משפיעים,

די עכטע בעלי הרגשים גייען "נעבעך" צום סוף אוועק פון אלע משפיעים, מ'דארף בענקן און בענקן
ווען מ'ווייסט וואס ס'פעלט, אז ס'פעלט די גוטע געפיל פון נאנטשאפט מיטן רבש"ע, ווייסט מען פון וואו עס צו נעמען.

סא מ'קען דאס מסביר זיין פאר בחורים אז פלעין זיץ און טו וואס די בעשעפער הייסט, לעב מיט אמונה,

נישט מ'דארף זאגן, זיץ און טו וואס דער באשעפער הייסט, נאר זיץ און טו וואס דער באשעפער הייסט, און זיץ מיטן תהלימ'ל אפאר מינוט א טאג אויך. א מענטש האט רעכט צו בענקן, מ'האט אים עס אוועקגענומען, "איך קען נישט פלעין טון, איך פיל ווייט, זעקתי אליך ה', אמרתי אתה מחסי, חלקי בארץ החיים. הוציאה ממסגר נפשי להודות את שמיך."

איי זיי האבען דאך א לאך און הארץ,

כלה שארי ולבבי, כלתה רוחי,

פארוואס דארפסטו זיי זאגען גיי אן מיט דיין פאביע און נעם איין וועלטן, גיי ארבעט אויף תאוות אכילה, וכו',

נעם די לאך און פיל עס אן מיט דברים יסודים, לעב מיטן בעשעפער ווען דו לערנסט, דאווענסט, ווען אימער ס'זאל נאר זיין, זיי עם מסביר אז א עובד ה' מיינט נישט זעהן מלאכים, קוק אריין און חובת הלבבות לעב מיט אמונה און בטחון,

ער לעבט נישט נעבן באשעפער, דו פארשטייסט צדיק? דאס און טאקע דאס שטערט אים. ס'דא לעבן מיטן באשעפער, טראכטן פון שיויתי ה' לנגדי תמיד, און ס'דא שבע שמחות את פניך, ער פילט עס נישט, ער בענקט. וואלסט נישט געזאגט פאר א קינד וואס אין די פרעמד, וואס וויינסטו? לעב מיט דיין טאטען ווען דו דאווענסט, לעב מיט דיין מאמען ווען דו לערנסט, ווען אימער ס'זאל נאר זיין. ער בענקט, ער וויל שפירן נאנט!!! און ער האט רעכט! מ'האט אים אפגעטיילט. ער ווייסט זייער גוט אז פון סתם טראכטן און געדענקען דעם שם, איז עס נישט קיין דביקות
דערפאר דארף מען זיך אויסלערנען צו זאגן תהלים, זיך מתבודד זיין און בענקן, מ'מעג בענקן, גארן, גליסטן, ציען, זוכן. מ'מוז זיך נישט בארואיגן און סתם טון.
ס'דא אבער אזעלכע וואס זיי מוזן זיין דיפרענד פון יעדעם, איך קען נישט זיין פונקט ווי יענעם, ער מיז זיין יוניק,

אוודאי איז ער יוניק. ער טראכט פארוואס פונקט איך פיל נישט! יעדער פילט, נאר נישט איך. ער פילט זיך יוניק. פארוואס איז פונקט מיין נאנטשאפט אוועק פון מיר און איך פיל מער נישט קיין נאנטשאפט צו רבש"ע, פארוואס האב איך פארלוירן די גוטע נאנטשאפט? פון די צער אליין קען מען שוין ווערן יוניק. מ'קען זיך עס נישט מוחל זיין. מ'וויל זיך עס נישט מוחל זיין. אבער ס'קען טאקע געשען אז מ'איז זיך עס מוחל.
זיין הארץ איז ריזיג, ער דארף שפירן די שב''ק ביי די זמירות, טאמער נישט איז זיין גאנצע שבת צושטערט.

ווען מ'וועט כאפן צו וואס מ'בענקט זיך, וועט מען שוין טרעפן שטיקלעך אין די זמירות וואס דערמאנען אביסל דעם בקשתי את שאהבה נפשי, בקשתי ולא מצאתיו.

פאר די איז טאקע גוט זיי זאלען בלייבן אין זייער לאך עד שיבא משיח ווי די חברים פה האבען שוין אויבען דערמאנט.

די לאך איז סייווי דא. מ'דארף נאר וויסן וויאזוי ס'האט זיך פארמירט, די לאך פארמירט זיך, ווען א בחור'ל פילט אמאל יא, און אמאל נישט, און ער ווערט געוואר, אז ס'דא אזא זאך, און די עצה איז צו געדענקען, אביסל א טאג, א פאר מינוט, מ'בענקט זיך אויס צום רבש"ע. דאס אין צוגאב צו לערנען און דאווענען, אין צוגאב צו לערנען חובת הלבבות. אזוי מיין איך.

נשמה, אין קורצן.

וואס דו טענה'סט און ווי אויך די אלע וואס שטימען מיט מיט דיר, איז נישט קיין נייע טענה, שוין געווען מקומות ביי חסידים פאר איבער הונדערט יאר צוריק וואו מ'האט זיך אפגעריסן פון די רוב מיט דעם טענה, אבער די אפשטאמיגע פון אונגארן און גאליציע זענען געווען שארף קעגן דעם, און טאקע מיט דעם וואס סוס'עלע זאגט, מ'דארף זיין בטל ומבוטל, און נישט מאכן קיין עסק פון שפירעראציעס אהער און אהין, מ'טוט וואס מ'דארף און מ'גייט ווייטער.

כמובן, אז טאמער איינער פיהלט אז ער איז נישט משיג דעם דרך, און דערפאר זינדיגט ער כסדר, אדער סתם ער טוט נישט וואס ער דארף, .

אז דו רעדסט שוין פון דעם, ווען איינער טוט דאס וואס איר זאגט דא, דעמאלט איז די עצה אז מ'קומט קיין אייוועלט און מ'איז מסביר פאר כלל ישראל איידלערהייט אז מ'דארף אדאפטירן נייע דרכים, און די אלע זאכן וואס אונזערע הייליגע רבי'ס האבן אונז געלערנט אלע יארן ביז לעצטנס איז טרייף פסול און ברענגט נאר דורכפעלער... מ'באגלייט די תגובות מיט די נייע פסיכילאגישע מהלך אין חינוך געמישט מיט גאלאנען בלוט וואס גיסט זיך און קיינער וויל זיי נישט פארשטיין, די אנדערע חברה.. אונזערע שוועסטער קינדער רעדן מער אפן, די סיסטעם איז קארעפטעד..
איינמאל די מטרה האט מקדש געווען די אמצעים זינדיגט זיך סאך גרינגער נישטא קיין רשעים מלאים חרטות ענימאר.

די בלוט פון די רוצי הטשעינדזש, איז ניטאמאל קיין וואסער קעגן די בלוט פון די שארית ישראל וואס זעהט וואס דא טוט זיך אפ פאר די אויגן ווי אפילו די וואוילע זענען פאראייניגט אין אויסרייסן הקודש לנו, בדרכים חדשים אשר לא שערום אבותינו, מיט גיין נאך שכל עצמו וואס האט שוין גאנצע מדינות פארשוועמט, יעדע פאר תקופות פאלט דאס דור אריין נאכאמאל אין זעלבן לאך פון וואו מ'האט זיך שוין ענדליך אנגעהויבן ערהוילן און זיך צוזאמנעמען אביסל די הייפעלע אידן וואס זענען יא געבליבן נאמאנים לה' ולתורתו על דרך ישראל סבא, אלץ קומען אונטער ביטערער און ביטערער נסיונות, מ'מיינט אז די מבול פון אפיקורסות וואס וועט זיין פאר משיח וועט קומען האט געמיינט יענטץ, די פייער פאר נביאי הבעל האט דאס געמיינט ווערט מען געוואויר נאכן זיצן נאך אפאר חדשים אין דעם גלות המר והחשוך אז ניין מ'האט נישט גע'חלומ'ט אז דאס וועט אויך אנקומען. ונתקיים בנו בעו"ה הכתוב בניך ובנותיך נתונים לעם אחר ועיניך רואות וכלות אליהם כל היום ואין לאל ידך וכל יגיעך יאכל עם אשר לא ידעת והיית רק עשוק ורצוץ כל הימים והיית משוגע ממראה עיניך אשר תראה, מ'קען אראפ פון זינען ממש..

השי"ת יצילנו מפגעי הזמן הקשות האלו ויגאלנו במהרה ווילאנג ס'נאך דא וועם אויסצולייזן, מ'זאל חלילה נישט נדחה ווערן ווי דער צדיק אמת האט געוויינט כסדר, דאס איז זיכער אז ס'וועט בלייבן די שלש מאות איש אשר לא כרעו לבעל וגם נצח ישראל לא ישקר, לאמיר נאר בעטן דעם בוכ"ע אז מיר זאלן די זכי' האבן צו זיי פון די. מיר האבן אלעס פארלוירן נאר דעם בוכ"ע האבן מיר נישט פארלוירן, מ'זאל נאר וועלן זיין דבוק אין אים אין די תוה"ק און אין די צדיקים אמיתיים הקודמים, און מבטל זיין אונזער נארישע זינדיגע דעות פאר זייערע הייליגע דבורים אמיתיים.
אוועטאר
מה פתאום???
שר ארבעת האלפים
תגובות: 4402
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג יולי 09, 2015 5:16 pm
לאקאציע: עיה״ק צפת

תגובה דורך מה פתאום??? »

דאס זענען אפגעמאכטע פאקטן אדער עס איז אפן א מקום צו זאגן או אינו?
אוועטאר
חושב מחשבות...
שר האלפיים
תגובות: 2814
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך מארטש 16, 2016 9:25 pm
לאקאציע: בין שמים לארץ

תגובה דורך חושב מחשבות... »

מ'בעט דער וואס פארשטיייט נישט די ווייטאג פון א מבקש זאל ביטע נישט געבן קיין סעלושען

מיט ווייטאג
חושב מחשבות
סוף מעשה במחשבה תחילה.
אוועטאר
farshlufen
שר שלשים אלף
תגובות: 35252
זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג נאוועמבער 16, 2007 8:26 am
לאקאציע: אויף די פאליצעס אין ספרים שאנק

תגובה דורך farshlufen »

איבערן לערנען דעם ספה"ק"יושר דברי אמת" וכו' וכו', הגם ס'איז דא אריינגעפאלן אין דעם שנירל אומדירעקט אבער איידי דאתינא, דער כלל איז ווי אלעאמאל, די תורה"ק איז ווי להבדיל א פאזעל, מען קען נישט בלייבן און זיך קאנצענטרירן ביי איין ספר אדער ענין, מען ברויך אין אלעם עוסק זיין צו ערגענצן דעם בילד און וויסן וואו איין און וואו אויס, אז נישט קען מען גרינג פארפארן ברוחניות ובגשמיות.

ולהוי ידוע, ביינונז אין ישיבה האט מען עס נישט געלערנט, א שאד א שאד, וואלט מיר דאן בעסער אויסגעזען.

--

צוריק צום ענין.
דאע"ג דכבר למד הרבה פעמים כל התורה והמצות, מ"מ כשיגיע המועד חייב לשאול ולדרוש בהלכות כל מועד ומועד בזמנו [ב"ח]
פארשפארט

צוריק צו “דעת הקהל”