נישט מער וווי גערעכט צו ס'האט יא א מקור צו נישט ווייסעך נישט... און דאווענען פון היינט אין ווייטער אביסעל (אסאך) בעסער, דארף מען אוודאי אויך טוהן! אבער א סגולה וואס טויזענטער אידן זאגן מיט'ן גאנצן תמימות, וויל איך אויך זיין א חלק פון די!
צ' כפופה וץ' פשוטה... היינו נאמן כפוף נאמן פשוט. וברש"י: נאמן כפוף - אדם כשר צריך להיות כפוף ועניו וסופו להיות פשוט וזקוף לעולם הבא:(שבת קד.) בלאג - מיינע ארכיוון
צ' כפופה וץ' פשוטה... היינו נאמן כפוף נאמן פשוט. וברש"י: נאמן כפוף - אדם כשר צריך להיות כפוף ועניו וסופו להיות פשוט וזקוף לעולם הבא:(שבת קד.) בלאג - מיינע ארכיוון
די סברא העלפט אויך נאר צוזאמען מיט התחזקות בבטחון. אז נישט האלט איך נישט אז ער איז רעספאנסיבל צו מליץ זיין פאר דעם...
למשל (אינו דומה לנמשל אבל לשבר את האזן) טאמער א איד טוט כל עבירות שבתורה (ס'נאר א משל...) און ער גייט מיט גרויס תמימות צו א קבר פון א צדיק וואס האט אנגעבליך עפעס צוגעזאגט וועגן ארויסנעמען מיט די פאות פון גיהנם טאמער מקומט דארט בשעת ער טוט נישט תשובה גלייב איך נישט אז דער צדיק וועט נישט ברוגז זיין פארן אנלייגן זיין טינופת אויף אים.
Dear Milkman: From now on please leave two pints every other day and one pint on the days in between, except Wednesdays and Saturdays when I don't want any milk.
לעצם הענין איז סיי ווי ברור אז צו זאגן פרשת המן בכוונה איז א סגולה צו בטחון (אפענע פסוק למען יראו את הלחם) און ווי חז"ל זענען מסביר די ענין פון צנצנת המן. ווייטער דאס אז בטחון איז א סגולה צו פרנסה איז דא אן א שיעור פסוקים.
עס צו זאגן ג' בשלח (אן קיין מקור מוסמך) איז ביי מיר אזוי ווי צו האלטן MOTHERS DAY. סגייט נישט אזוי צו האבן בטחון איין טאג...
--
חילי האקט. איך מיין אז האסט נישט פארשטאנען מיין פוינט. תמימות פאר זיך איז נישט גענוג אן תיקון המעשים
Dear Milkman: From now on please leave two pints every other day and one pint on the days in between, except Wednesdays and Saturdays when I don't want any milk.
ווי זאגן די לאגיקער? תמימות איז א NECESSARY אבער נישט קיין SUFFICIENT CONDITION פאר תיקון המעשים...
Dear Milkman: From now on please leave two pints every other day and one pint on the days in between, except Wednesdays and Saturdays when I don't want any milk.
מילכיגער האט געשריבן:לעצם הענין איז סיי ווי ברור אז צו זאגן פרשת המן בכוונה איז א סגולה צו בטחון (אפענע פסוק למען יראו את הלחם) און ווי חז"ל זענען מסביר די ענין פון צנצנת המן. ווייטער דאס אז בטחון איז א סגולה צו פרנסה איז דא אן א שיעור פסוקים.
עס צו זאגן ג' בשלח (אן קיין מקור מוסמך) איז ביי מיר אזוי ווי צו האלטן MOTHERS DAY. סגייט נישט אזוי צו האבן בטחון איין טאג...
--
חילי האקט. איך מיין אז האסט נישט פארשטאנען מיין פוינט. תמימות פאר זיך איז נישט גענוג אן תיקון המעשים
אה, כ'פארשטיי דיין פוינט.
אבער דא רעדט מען דאך נישט פון תיקון המעשים, נאר אויף א סגולה. (אפשר יא, ווייל הרעותי את מעשי וקפחתי את פרנסתי, קען זיין)
"די וועלט זאגט אז מען קען ניט ארונטער דארף מען אריבער, און איך האלט אז מ'דארף לכתחילה אריבער" - אדמו"ר מהר"ש
להגדיל שמו האט געשריבן:אם לא יועיל לא יזיק?! איך לייג היינט ציזאם מיין טו"ת (ס'איז א סגולה אויף שלום בית), קימט צי צו מיך א יונגערמאן הקיצער ער גייט נאך געלט פאר זיין זיידעס שוועסטערס ברידערס זין וואס מאכט חתונה זיין נעפיא, שוין ווייז איך אים די אלעמען באקאנטען סימן אז איך וויל דיר נישט געבען, פאנגט ער אן מיט א גאנצע מוסר שמיעס היתכן איך געב נישט קיין געלט, זאגט ער מיך בהאי לישנא, (בהאי לישנא דערמאנט מיך א צווייטע מעשה פין יצחק זארגער, אבער עס קימט נישט דא אריין) וואס הייסט דו ווייסט נישט אז ג' בשלח איז א סגולה'דיגע טאג וואס מאכט רייך טאמער מען געט געלט?! שוין האסטו א מעשה פין "אם לא יועיל לא יזיק"
אנטשולדיגט, איך האב נישט פארשטאנען דיין היזק...
קודם א שלום עליכם אסותא. (די נאמען האסטי גענימען לאור דע פריזינג וועטער, יעדער סניסט אינגרויסען.) די היזק איז אז איך האב געדארפט ארויסנעמען פיפציג סענט פין טאש.
אויב האב איך עפעס געטיען wראנג ברבים מוסר מיך דארט, שיק מיך נישט אין אישי
מילכיגער האט געשריבן:לעצם הענין איז סיי ווי ברור אז צו זאגן פרשת המן בכוונה איז א סגולה צו בטחון (אפענע פסוק למען יראו את הלחם) און ווי חז"ל זענען מסביר די ענין פון צנצנת המן. ווייטער דאס אז בטחון איז א סגולה צו פרנסה איז דא אן א שיעור פסוקים.
איך פלעג א שטיק צייט זאגן יעדן טאג פרשת המן, מיר איז עפעס פארגעקומען אז די עיקר סגולה דערפון איז פשוט און פראסט אז דורכן עס זאגן יעדן טאג און חזר'ן וויאזוי דער אייבערשטער האט ממציא געווען פאר די אידן אין מדבר יעדן טאג לחם חוקם, דורכדעם ווערט די אמונה געשטארקט, און דאס איז ממשיך א ישועה. (איך זאג דאס נישט נאך פון א מקור, נאר איך האב עס אליין אזוי פארשטאנען. און אפילו עס איז דא אנדערע ענינים דערין, איז זיכער דער ענין אויך א ריכטיגער)
