זאל ער קומען האט געשריבן:להרב נישט און הרב מתבונן. לאמיר פארשטיין ווי ווייט איך בין פון ענקער קוק - אויב בכלל.
ביסוד וויל זיך מיר קריגן אויף די הנחה אז ס'רוב מאל wראנג די ערשטע אימפרעשן וואס א מענטש מאכט אויף דיר. אין מיין לעבן אין וועלכע כ'האב אסאך געטון אין 'כאפן' מענטשליכע נאטורן, בין איך רוב מאל געווען גערעכט….
לאמיר פארעכטן, רוב מאל ביי רוב מענטשן.
זאל ער קומען האט געשריבן:1) ווי איך פארשטיי עס, האט דער אויבערשטער אריינגעגעבן א דעפענס מעכאניזם אינעם געפיל פונעם מענטש, אז ער זאל קענען שאצן די נאטורן און רצוניות פון א צווייטן מענטש גלייך ווען ער זעט אים דאס ערשטע מאל, ווייל אויב א מענטש איז א חי' בצורת אדם קען ער שאדן מאכן פאר מענטשן מער ווי אן עכטע חי'. ווייל ווי מער ער איז צורה און קען נוצן שכל אויפצוטון, אויב איז עס פארקערט, נוצט ער זיין שכל אויף פארקערט, חרוב צו מאכן. (די זעלבע זאך, ווייל ישראל כשהן עולין עולין עד לרקיע, וועגן דעם כשהן יורדין יורדין עד לעפר).
דערפאר האט דער אויבערשטער אריינגעלייגט אינעם געפיל פונעם מענטש - אפילו ער האט עס נישט געלערנט און ער קען נישט פלעיסן די פיעלינג - זאגט אים זיין הארץ אז יענער געט ארויס א בעד ווייעב, סאמטינג איז אף וויט הים, און ער פרובירט זיך צו היטן פון יענעם. צומאל איז דער פרעמדער נישט קיין פיזישער שלעגער אבער ער האט א שלאנג אין מויל, און קען אוועקלייגן יענעם מיט זיין פיסק. און אן עדין הנפש מיט א דינע הויט שטייט ווייט פון יענעם.
אמת אז נישט אייביג בין איך געווען גערעכט. ס'געווען ווען איך האב באשלאסן אויף איינעם אז ער איז אביסל משוגע… און נאכדעם וואס איך האב מיט יענעם גערעדט, און הנאה געהאט פון זיין געדאנקענסגאנג, און אפילו נאכגעזאגט איינעם א דערהער פון אים, און ווען דער צווייטער האט געהערט דאס ווארט און האט מיר געפרעגט, "פון וועמען זאגסטו עס נאך?" און איך האב זיך געטראפן ענטפערן: נו, וויאזוי הייסט ער נאר? דער משוגענער…. דהיינו אז אפילו איך האב שוין לאנג געהאט געטוישט מיין אמת'ע מיינונג אויף אים, איז נאכאלץ די "לעיבל" אויף אים געווען די זעלבע. אבער ס'איז געווען א יוצא מן הכלל.
זאלער:
1)אין הלכות גראפולוגיה, איז נישט קיין חילוק צווישן רוב אין א מיעוט, ווילאנג ס'איז נישט הונדערט פראצענט ווערט דאס נישט גערעכנט וואו א מיעוט
2)די רעדסט לכאורה פון אויבן אויף זאכן וואו מסודר פאזיטיוו מאטאביציה, אבער למשל ווען מען דארף מעסטן אין גאר האקעלע טיפע ענינים, וואו לדוגמא צו דער מענטש וויל זיך טאקע נעמען דאס לעבן אדער נישט, אדער צו יענער האט טאקע געטוהן דאס אין דאס. איז נישט מעגליך צו וואוסן פון די פיעלינג וואס די רעדסט, און א וודאי קען מען זיך נישט ערלויבן א טעות, אויף אפילו איינס פון הונדערט.
זאל ער קומען האט געשריבן:2) דער מענטש במציאות איז דער סך הכל פון אלע זיינע עקספעריענסעס ביז יעצט. זיין ידיעה איז זיין נפשיות'דיגע עצם, דאס וואס ער ווייסט און פארשטייט, דאס 'איז' ער. איז דערפאר זיכער אז זיין עבר שרייבט, ווייל ער איז נאר א צוזאמגוס פון אלע זיינע עבר'ס. און ער שרייבט בהוה, און יעדער מענטש באשר הוא שם האט דאך שאיפות און האפענונגען וואו ער וויל אנקומען, אויטאמאטיש איז זיין עקזיסטענץ אלע זיינע עבר'ס בהוה און באזירט אויף דעם - זיינע האפענונגען און טרוימען פאר'ן עתיד. כי זה כל האדם.
און דאס קלאפט אויס ביי אלע פעולות וואס ער טוט, אבער מער ספעציעל ווען זיין נפש - זיין סייקי - איז עט ווארק, ווען זיין נפש קומט ארויס אויפ'ן אויבערפלאך. און דאס געשעט ביים קאמיוניקירן מיט א צווייטן, וואס דעס איז א שכל'דיגע "קאנעקשן" וואס ווערט געמאכט דורך די צוויי נפשות וואס רעדן און פארשטייען זיך, און דעס טוט מען דורכ'ן נפש און נישט דורכ'ן גוף.
זייער גוט ארויסגעברענגט, טו די פוינט
זאל ער קומען האט געשריבן:קאמיוניקירן דורך רעדן אדער שרייבן, אדער מיט באדי לענגווידזש, און די טאון אוו וואויס - איז אלעס קאמיוניקעישן וואס דער נפש פרובירט זיך צו צובינדן צו א צווייטע נפש. און דער נפש איז נאר דאס וואס עס איז, דעריבער ווען ס'עפנט זיך אויף צו א נייעם קשר, קען מען בעסער 'אריינקוקן' און זען ווער דער קאמיוניקירער איז. און וועגן דעם קען מען זען מער ביים קאמיוניקירן, און לענינינו שרייבן, דעם גאנצן מענטש.
ריכטיג?
טאון אווו וואויס האבעך נאכנישט געלערנט, אבער לגבי די אנדערע, שטייג גראפולוגיה איבער פי כמה מיט קלארקייט אין ארויסהאבן האבן דעם נפש, וואו אויכעט די וואס קענען עס גוט וועלן זיך ווייניגע טועה זיין.
זאל ער קומען האט געשריבן:3) דער עתיד פונעם מענטש קען מען נאר זען לויט וויאזוי דער מענטש איז יעצט בהוה, און אין זיין יעצטיגע מצב. אויב עפעס גייט למעשה געשען און די עקספעריענס פונעם מענטש גייט ווערן אפדעיטעד, גייט זיך זיין עבר האבן געטוישט, און דאדורך זיין עתיד אויך.
קומט אויס אז אויב פונעם שרייבן ביז'ן ליינען דורכ'ן גראפאלאג איז עפעס געשען מיט'ן שרייבער, האט דער גראפאלאג נישט די עכטע בילד פון יענעמ'ס עתיד, ווייל זיין עבר איז שוין געטוישט געווארן. און היות א גראפאלאג ליינט געווענליך קיינמאל נישט א שריפט ממש גלייך נאכ'ן שרייבן, כמעט אויס אז בעצם איז כמעט נישט שייך פאר א גראפאלאג באמת צו וויסן אן עתיד פון א מענטש, אפילו דער חלק עתיד וואס דער מענטש אליין שטרעבט צו.
ריכטיג?
רוב מאל באקומעט די גראפולוג א שריפט פון יענעם טאג
און וועט גווענליך בעטן א שריפט כאטש פון די לעצטע וואך אדער אמווייניגסטענס פון די לעצטע חודש
אבער לאמיר עס אביסל צולייגן,
א מענטש איז א גנב, מען ברענגט זיין שריפט צום גראפולוג, דער גראפולוג קוקט און באשטעטיגט, יא דאס האנדלט מען מיט אן אינטערוועלט,
יעצט וועסטו מיר זאגן, נעכטן נאכט האט אים די פאליציי געכאפט, און ער האט באמת תשובה געטוהן אין זיך פארגענומען מער נישט צו גנב'נען
אמממ כ'האב געכאפט דעם גראפולוג ביי א טעות, ער איז בכלל נישט קיין גנב, ער האט שוין תשובה געטוהן, כ'מיין ס'איז אבסורד אזוי צוזאגן
א גראפולוג האט ארויס דעם מענטש, עד עמקי נפשו, יאמת אויב האט זיך א מענטש פונקט געטוישט אין א געוויסע פרט, פיין האסטו געכאפט דעם גראפולוג,
קייין מענטש האט זיך נאך נישט געטוישט זיין גאנצע מהות אינטער איין מינוט, (תשובה געטוהן יא, אבער טבעו איז געבליבן דאס זעלבע), מען קען זיך טוישן פרטים'לעך דא און דארטן, אבער בשרשו בלייבן די עבר הוה עתיד דאס זעלבע, אוודאי טוישט זיך א מענטש אבער צוביסלעך.
וואו לאנג נעמט טאקע ביז מען זעהט א שינוי אין שריפט?
בערך צווישן צוויי און זעקס וואכן
א רגע, אבער דאס איז אסאך פריער וואו מען קען זעהן אויפן אויבערפלאך דורך קאמיוניקעישאן, אין באדי לענגוויטש,
דעריבער אין פעלער וואס איז נוגע מאכט מען זיכער צו האבן א שריפט פון דעם לעצטן טאג
לאמיר נעמען א משל וואס אונז האבן פריער גערעדט, איינער וויל ל"ע זיך נעמען דאס לעבן,
אזא סארט מחלה קומט נישט צופיס, דאס ווערט צוביסלעך אנגעזאמלט אין הארץ, א מענטש דארף א דורכגיין אפאר שטאפלען אין דעפרעסיע, ביז ער קומט אן צו ערגסטן,
יעצט די גראפולוג וועט זיי זעהן אז ס'איז אויפן וועג, נאך פאר וואס ווען וואו ס'איז שיין צו באמערקן אויף זיין פנים, (אסאך אנפאנג קענען זיי אויסקוקן פרייליך), און סיי זעהן צו ווען אויפן פנים קוקט אויס אז ער האלט דארטן, קען ער זאגן מיט אחריות, אז ער גייט דאס קיינמאל נישט טוהן.