עס איז מיר היינט איינגעפאלן

[סאכדעס]

אהה, הישגעוויסט.

[כאניש וואס צו טון]

העסטע כאטש פון יעצט אן וויסן...

[סאכדעס]

יאפס אי"ה.

[כאניש וואס צו טון]

שוין האסטע עפעס קונה געווען היינט

[סאכדעס]

יא ב"ה

[כאניש וואס צו טון]

חזר עס גוט איין, זאלסטעס געדענקען

[אוראייניקל]

אז ס'פאלטדיר נישט איין, איז מיר איינגעפאלן

ויבא עשו. מיט די דריי אותיות און די כולל גימטריא כניש)
מן השדה. פון א ווינטערדיגע שבת און א לאנגע מוצ"ש
והוא עיף. פשוטו כמשמעו
ויאמר וגו' הלעיטני נא. גיס נאר אריין איין תגובה נאכ'ן צווייטע
מן האדום האדום הזה. פון דעם רויטן סאכדעס...

[באטעמטקייטן]

אז ס'פאלטדיר נישט איין, איז מיר איינגעפאלן

ויבא עשו. מיט די דריי אותיות און די כולל גימטריא כניש)
מן השדה. פון א ווינטערדיגע שבת און א לאנגע מוצ"ש
והוא עיף. פשוטו כמשמעו
ויאמר וגו' הלעיטני נא. גיס נאר אריין איין תגובה נאכ'ן צווייטע
מן האדום האדום הזה. פון דעם רויטן סאכדעס...

שארף און זיס.

[כאניש וואס צו טון]

ויבא עשו. מיט די דריי אותיות און די כולל גימטריא כניש)

העמער מוזן דראפן דעם ניק...
(אגב, א פיינעם רמז, גוט געשמייכלט! )

[סאכדעס]

ויבא עשו. מיט די דריי אותיות און די כולל גימטריא כניש)

העמער מוזן דראפן דעם ניק...
(אגב, א פיינעם רמז, גוט געשמייכלט! )

נעה חלילה דראפן, אז מ'שטעלט אריין דעם אלף, אלופו של עולם, אישויניש דאס זעלביגע.

[סאכדעס]

אז ס'פאלטדיר נישט איין, איז מיר איינגעפאלן

ויבא עשו. מיט די דריי אותיות און די כולל גימטריא כניש)
מן השדה. פון א ווינטערדיגע שבת און א לאנגע מוצ"ש
והוא עיף. פשוטו כמשמעו
ויאמר וגו' הלעיטני נא. גיס נאר אריין איין תגובה נאכ'ן צווייטע
מן האדום האדום הזה. פון דעם רויטן סאכדעס...

שארף און זיס.

[כאניש וואס צו טון]

ויבא עשו. מיט די דריי אותיות און די כולל גימטריא כניש)

העמער מוזן דראפן דעם ניק...
(אגב, א פיינעם רמז, גוט געשמייכלט! )

נעה חלילה דראפן, אז מ'שטעלט אריין דעם אלף, אלופו של עולם, אישויניש דאס זעלביגע.

נחמתני!
(א בני יששכר'ישע שמועס...)

[חוק תוכות]

עאמה"א שרייבענדיג די חידו"ת שעלה בלבי משך השבת העעל"ט.
שני גדיי עיזים, רש"י ברענגט פון מדרש פסח היה וכו'.
פון קדמונים ווערט געברענגט אין ספרים אז בא אחיך במרמ"ה איז גימט' אפיקומ"ן.
הנה ס'איז דאך דא וואס ברענגען שארף איבער דער מנהג פון 'גנב'נען' דעם אפיקומן ליל הסדר. די מתירים האבן פארשידענע הסברים און מקורות צו דעם מנהג. אבער דאכט זיך אז פון די פסוקים דא איז א סמך גדול מאד, יעקב איז געקומען אויסכאפען די ברכות 'במרמה', וואס ווייסט אויף די אפיקומן, מעשה אבות סימן לבנים, און דעריבער נוהגין גם הילדים בליל הסדר ליטול ולחטוף האפיקומן ועי"ז לזכות לברכות ולמתנות מאביהם!! ופלא שלא מצאתי (עדיין) מי שהרגיש בזה!!

[סאכדעס]

עאמה"א שרייבענדיג די חידו"ת שעלה בלבי משך השבת העעל"ט.
שני גדיי עיזים, רש"י ברענגט פון מדרש פסח היה וכו'.
פון קדמונים ווערט געברענגט אין ספרים אז בא אחיך במרמ"ה איז גימט' אפיקומ"ן.
הנה ס'איז דאך דא וואס ברענגען שארף איבער דער מנהג פון 'גנב'נען' דעם אפיקומן ליל הסדר. די מתירים האבן פארשידענע הסברים און מקורות צו דעם מנהג. אבער דאכט זיך אז פון די פסוקים דא איז א סמך גדול מאד, יעקב איז געקומען אויסכאפען די ברכות 'במרמה', וואס ווייסט אויף די אפיקומן, מעשה אבות סימן לבנים, און דעריבער נוהגין גם הילדים בליל הסדר ליטול ולחטוף האפיקומן ועי"ז לזכות לברכות ולמתנות מאביהם!! ופלא שלא מצאתי (עדיין) מי שהרגיש בזה!!

זעהר א שיין רמז. יישר כוח

[חוק תוכות]

עאמה"א שרייבענדיג די חידו"ת שעלה בלבי משך השבת העעל"ט.
שני גדיי עיזים, רש"י ברענגט פון מדרש פסח היה וכו'.
פון קדמונים ווערט געברענגט אין ספרים אז בא אחיך במרמ"ה איז גימט' אפיקומ"ן.
הנה ס'איז דאך דא וואס ברענגען שארף איבער דער מנהג פון 'גנב'נען' דעם אפיקומן ליל הסדר. די מתירים האבן פארשידענע הסברים און מקורות צו דעם מנהג. אבער דאכט זיך אז פון די פסוקים דא איז א סמך גדול מאד, יעקב איז געקומען אויסכאפען די ברכות 'במרמה', וואס ווייסט אויף די אפיקומן, מעשה אבות סימן לבנים, און דעריבער נוהגין גם הילדים בליל הסדר ליטול ולחטוף האפיקומן ועי"ז לזכות לברכות ולמתנות מאביהם!! ופלא שלא מצאתי (עדיין) מי שהרגיש בזה!!

זעהר א שיין רמז. יישר כוח

[אוראייניקל]

ברוך שכיוונת.

ספר עטרת ישועה על מועדים - סדר הגדה לפסח אות לט.

א"י יחץ. נראה על פי הפסוק ואת עורות שני גדיי העזים הלבישה על ידיו ועל חלקת צואריו [בראשית כז טז], כי איתא במדרשי חז"ל אשר יעקב קיבל הברכות בליל א' דפסח [עיין בתרגום יונתן בראשית כז ט ובפרקי דרבי אליעזר פרק לב פיסקא א] ונתן לאביו לאכול אפיקומן [עיין בספר בגדי אהרן (להגאון ר' אהרן דרשן תאומים אבד"ק וורמיזא) בפרשת תולדות ד"ה ביאור פליאה בשם מדרש פליאה], וכמו שרמזו בספה"ק בא אחיך במרמ"ה עולה אפיקומ"ן [עיין באמרי נועם מועדים ח"ג במאמרים ליום א דסוכות ד"ה אמרו ז"ל לילה הראשונה]. ועל כן המנהג אשר הבנים גונבים אפיקומן ובעבור זה עושים לו מלבוש, וזה יח"ץ ר"ת י'דיו ח'לקת צ'ואריו, שעשתה לו מלבוש ע"י סוד אפיקומן.

[חוק תוכות]

ברוך שכיוונת.

ספר עטרת ישועה על מועדים - סדר הגדה לפסח אות לט.

א"י יחץ. נראה על פי הפסוק ואת עורות שני גדיי העזים הלבישה על ידיו ועל חלקת צואריו [בראשית כז טז], כי איתא במדרשי חז"ל אשר יעקב קיבל הברכות בליל א' דפסח [עיין בתרגום יונתן בראשית כז ט ובפרקי דרבי אליעזר פרק לב פיסקא א] ונתן לאביו לאכול אפיקומן [עיין בספר בגדי אהרן (להגאון ר' אהרן דרשן תאומים אבד"ק וורמיזא) בפרשת תולדות ד"ה ביאור פליאה בשם מדרש פליאה], וכמו שרמזו בספה"ק בא אחיך במרמ"ה עולה אפיקומ"ן [עיין באמרי נועם מועדים ח"ג במאמרים ליום א דסוכות ד"ה אמרו ז"ל לילה הראשונה]. ועל כן המנהג אשר הבנים גונבים אפיקומן ובעבור זה עושים לו מלבוש, וזה יח"ץ ר"ת י'דיו ח'לקת צ'ואריו, שעשתה לו מלבוש ע"י סוד אפיקומן.

wowow שמחתני ועלז לבי! הודו לה' שכיוונתי לדעת טהורים!

[חוק תוכות]

ת"ל הבריק ברעיוני.
ויצא יעקב מבאר שבע. באר שבע = רמז לשנות הת"ש.
וילך חרנה = ל' חרון אף. כלומר תשפ"א, אתוון הנ"ל. דהיינו לבטל בחי' הא"ף של בחי' באר שב"ע. הצרה של תשפ"א.
ויפגע במקום = בגימטריא קאראנה.
וילן שם = כדאיתא מהרבי מלובלין זי"ע בזאת זכרון: ויפגע במקום עי"ז וילן שם, כמו הלן הוא שראה חושך ואח"כ האיר היום נק' לינה, כן בכל צרה ואף נקרא לינה שיוצא מהצרה מאפילה לאורה, ע"כ.
מי יתן ונזכה לתאיר כאור יום חשכת לילה, כמו שכתוב (איוב לו כ) אל תשא"ף הלילה, ולבטל החרון של מגיפת ה'מאסקעס' שמכסה על הא"ף (תשפ"א) ועל הפ"ה (שהתחיל בשנת תש"פ-פה). אכי"ר.

[כאניש וואס צו טון]

האב איך געהערט א ווארט,
רש"י זאגט לא כאברהם שקראו הר ולא כיצחק שקראו שדה אלא כיעקב שקראו בית.

ס'דא א מדרש הקב"ה האט געבויעט דעם ערשטן וואנט פונעם ביהמ"ק מיט די שם פון 'מחנה'
אברהם די צווייטע מיטן שם פון 'הר' (אֲשֶׁר יֵאָמֵר הַיּוֹם בְּהַר ה' יֵרָאֶה, 2 מאל מחנ"ה איז בגמ' ה"ר מיטן כולל)
יצחק די דריטע מיטן שם פון 'שדה' (וַיֵּצֵא יִצְחָק לָשׂוּחַ בַּשָּׂדֶה, 3 מאל מחנ"ה איז בגמ' שד"ה)
יעקב די פערטע מיטן שם פון 'בית' (וַיִּירָא וַיֹּאמַר מַה נּוֹרָא הַמָּקוֹם הַזֶּה אֵין זֶה כִּי אִם בֵּית אֱלֹקִים, 4 מאל מחנ"ה איז בגמ' בי"ת,)
משה האט געבויעט דעם דאך מיטן שם פון תקט"ו (וָאֶתְחַנַּן אֶל ה' בָּעֵת הַהִוא לֵאמֹר, ואתחנ"ן איז בגמ' תקט"ו, 5 מאל מחנה איז בגמ' תקט"ו)

דוד המלך האט געוואלט בויען דעם ביהמ"ק אבער השי"ת האט איהם נישט ערלויבן ווייל ער האט געהאט די מידה פון רציחה,
כאטש ס'איז געווען לשם מצווה, דהיינו ער האט גע'הרג'עט פלישטים, אבער א שופך דם קען נישט בויען דעם ביהמ"ק.

פארדעם זעהט מען ווען אברהם אבינו איז געגאנען צו די עקידה מיטן חשבון צו שחט'ן יצחק, האט ער פארשטאנען אז ער וועט נישט קענען בויען דעם צווייטן וואנט, אזוי ווי דוד המלך האט נישט געקענט בויען דעם ביהמ"ק, האט ער געניצט דעם לשון 'מקום' (ווי דוד המלך וועלכע האט צוגעגרייט דעם מקום המקדש)
וַיָּקָם וַיֵּלֶךְ אֶל הַמָּקוֹם אֲשֶׁר אָמַר לוֹ הָאֱלֹקִים
וַיַּרְא אֶת הַמָּקוֹם מֵרָחֹק
וַיָּבֹאוּ אֶל הַמָּקוֹם אֲשֶׁר אָמַר לוֹ הָאֱלֹקִים
אבער נאך וואס דער מלאך ה' האט איהם געזאגט אַל תִּשְׁלַח יָדְךָ אֶל הַנַּעַר און ער האט געזעהן אז ער וועט נישט דארפן שחט'ן יצחק, במילא וועט ער יא קענען בויען דעם וואנט, האט ער גראד געזאגט געזאגט אֲשֶׁר יֵאָמֵר הַיּוֹם בְּהַר ה' יֵרָאֶה,
ביז דא מפי השמועה.

האב איך אויף דעם מוסיף געווען (עאמא) אז די זעלבע זאך איז געווען מיט יעקב אבינו,
יעקב אבינו האט מורא געהאט ווי רש"י זאגט אויפן פסוק וַיִּירָא יַעֲקֹב מְאֹד וַיֵּצֶר לוֹ אז ער האט מורא געהאט ער וועט דארפן הרג'נען פון עשו,
האט ער אויך פארשטאנען אז אפשר וועט ער נישט קענען בויען דעם 4טן וואנט,
פארדעם שטייט קודם וַיִּפְגַּע בַּמָּקוֹם וַיָּלֶן שָׁם כִּי בָא הַשֶּׁמֶשׁ וַיִּקַּח מֵאַבְנֵי הַמָּקוֹם וַיָּשֶׂם מְרַאֲשֹׁתָיו וַיִּשְׁכַּב בַּמָּקוֹם הַהוּא,
אבער נאך די הבטחה פון השי"ת וְהִנֵּה אָנֹכִי עִמָּךְ וּשְׁמַרְתִּיךָ בְּכֹל אֲשֶׁר תֵּלֵךְ האט ער שוין געזאגט אֵין זֶה כִּי אִם בֵּית אֱלֹקִים.

אויף דעם האב איך אויך געטייטשט
וַיִּירָא וַיֹּאמַר ווען ער האט נאך מורא געהאט אז ער וועט דארפן צוקומען צו הרג'נען פון עשו'ס מענטשן האט ער געזאגט מַה נּוֹרָא הַ'מָּקוֹם' הַזֶּה, אבער נאך די הבטחה פון השי"ת האט ער שוין געקענט זאגן אֵין זֶה כִּי אִם 'בֵּית' אֱלֹקִים...

וואס זאגט איר צום געדאנק?

[דייקן]

א הערליכע ווארט הרב @כאניש, זעה איך אז די אורות פון די הכנה לחנוכה שיעורים האבען שוין די ריכטיגע השפעות...
כה לחי! חילך לאורייתא!

[KEWL]

כאניש, בוסט גוטע נייעס!
נישט געוויסט אז דאס קענסטו אויך

[אוראייניקל]

הערליך!

די מדרש הנ"ל איז א ווארט פונעם ערשטן בעלזער רב דער שר שלום זי"ע.
פון וועם איז די הוספה (די ערשטע)?

[כאניש וואס צו טון]

די ערשטע הוספה איז פון מיין מגי"ש אין ישיבה קטנה הרה"ג ר' בנימין ליכטטענשטיין פון וומ"ס

[קאפעלע]

אז די סיבה פארוואס מ'לעשט אויס די לעקטער איז כדי מ'זאל נישט זעהן די ריבוי העם וואס פארלאזט דעם סמעדריש נאך ה' מלך

[tesla]

אז קאפעלע שלאפט צופרי
וייל ביינאכט איז ער אויף