בלאט 3 פון 6

געשריבן: מאנטאג נאוועמבער 20, 2017 8:56 pm
דורך נודה לך
ווי זאגט ר' ישראל מענדל שווארץ וואס איז טייטש מגילה נקראת (הרי"ש בפתח)
א מגילה ווערט צוריסן...

מדארף זאגן נקראת מיט א צירי די רי"ש

---
די זעלבע פרק החליל אויב זאגט מען מיט א קמץ די חי"ת מיינט עס א טויטער מענטש
עס קומט די חי"ת א חטף פתח

געשריבן: מאנטאג נאוועמבער 20, 2017 9:27 pm
דורך להודות
נודה לך האט געשריבן:פרק החליל אויב זאגט מען מיט א קמץ די חי"ת מיינט עס א טויטער מענטש
עס קומט די חי"ת א חטף פתח


נישט פונקט.

חלל מיט א קמץ אונטערן למ"ד איז א מת
חליל מיט א קמץ אונטערן חי"ת און א חירק ביים למ"ד איז די כלי זמר

געשריבן: מאנטאג נאוועמבער 20, 2017 9:34 pm
דורך נודה לך
איך זאג וואס כהאב געהערט קען זיין כהאכ א טעות

געשריבן: דינסטאג נאוועמבער 21, 2017 7:05 pm
דורך קלאָצקאָפּ
ווען ווערט "ויאמר" געפינטלט מיט א פתח אונטער'ן מ? איך האב געמיינט ביז היינט אז נאר ביי אן אתנחתא און א סוף פסוק, אבער יעצט האב איך געזען אז אינעם פסוק "והנה ה' נצב עליו ויאמַר" איז נישט דא קיין אתנחתא ביי ויאמר. וואס איז דער כלל ביי דעם?

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 12:56 pm
דורך עזריאל
געווענליך מיין איך איז עס מיט א סגול ווען עס שטייט נאכדעם ווער עס זאגט, אבער אין פרשת וישלח איז דא א סתירה צו דעם: ויאמֶר, יעקב.
עכ''פ איך מיין אז דו וועסט נישט טרעפן מיט א פתח וואס נאכדעם שטייט ווער עס זאגט.

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 1:02 pm
דורך הכל בכתב
קלאָצקאָפּ האט געשריבן:ווען ווערט "ויאמר" געפינטלט מיט א פתח אונטער'ן מ? איך האב געמיינט ביז היינט אז נאר ביי אן אתנחתא און א סוף פסוק, אבער יעצט האב איך געזען אז אינעם פסוק "והנה ה' נצב עליו ויאמַר" איז נישט דא קיין אתנחתא ביי ויאמר. וואס איז דער כלל ביי דעם?



נישט שלעכט געמיינט, אבער די כלל איז נישט דוקא ביי א סוף פסוק אדער אתנחתא, די כלל איז אז ווען ויאמר איז באהאפטן צו די נעקסטע ווארט, שטייט מיט א סגול, און ווען עס איז נישט באהאפטן, נישט קיין חילוק וואספארא טראפ עס האט, (פארשטייט זיך אז ווען ס'איז נישט באהאפטן וועט עס האבן א "מפסיק", נישט קיין "משרת"), וועט עס זיין מיט א פתח.

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 1:08 pm
דורך הכל בכתב
נודה לך האט געשריבן:די זעלבע פרק החליל אויב זאגט מען מיט א קמץ די חי"ת מיינט עס א טויטער מענטש
עס קומט די חי"ת א חטף פתח


חליל מיט א חטף פתח, הערט זיך אזוי ווי "נקבים נקבים חלולים חלולים...."

אין פסוק שטייט מיט א קמץ,
1) וְלִפְנֵיהֶם נֵבֶל וְתֹף וְחָלִיל וְכִנּוֹר (שמואל א' י' ה')
2) וְהָיָה כִנּוֹר וָנֶבֶל תֹּף וְחָלִיל וָיַיִן (ישעי' ה' י"ב)
3) וְשִׂמְחַת לֵבָב כַּהוֹלֵךְ בֶּחָלִיל (ישעי' ל' כ"ט)

נאר דא, וויבאלד עס האט א "שימוש" אות כ' אין אנהייב, איז עס א חטף פתח (במקום א שו"א)
עַל כֵּן לִבִּי לְמוֹאָב כַּחֲלִלִים יֶהֱמֶה וְלִבִּי אֶל אַנְשֵׁי קִיר חֶרֶשׂ כַּחֲלִילִים יֶהֱמֶה (ירמיה מ"ח ל"ו)

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 1:23 pm
דורך הכל בכתב
פלאחותיך האט געשריבן:יש"כ פאר די זיינע אינהאלט אשכול, נו אז מ'רעדט שוין יא איז לאמיר הערן וועלעכע וועג איז ריכטיג געשריבן און וועלעכע נישט
מליצת יושר
מליצה ישרה
מליצת ישרה


אויב וואלט מען געשריבן פאר א זכר "מליץ יָשָר", דאן וואלט געקומען ביי א נקיבה "מליצה ישרה",
אבער וויבאלד עס שטייט ביי א זכר "מליץ יושר", איז עס ביי א נקיבה "מליצה יושר".

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 1:36 pm
דורך איינס
נודה לך האט געשריבן:ווי זאגט ר' ישראל מענדל שווארץ וואס איז טייטש מגילה נקראת (הרי"ש בפתח)
א מגילה ווערט צוריסן...

מדארף זאגן נקראת מיט א צירי די רי"ש

---
די זעלבע פרק החליל אויב זאגט מען מיט א קמץ די חי"ת מיינט עס א טויטער מענטש
עס קומט די חי"ת א חטף פתח


צו זיין פונקטליך איז אזוי:
מגילה נקרעת = א מגילה ווערט צוריסן
מגילה נקראת מיט א ציירי ביים ריש = די מגילה ווערט געליינט וכו׳ (ביום..)
מגילה נקראת מיט א פתח ביים ריש = א מגילה ווערט געליינט

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 1:39 pm
דורך הכל בכתב
איינס האט געשריבן:מגילה נקראת מיט א ציירי ביים ריש = די מגילה ווערט געליינט וכו׳ (ביום..)
מגילה נקראת מיט א פתח ביים ריש = א מגילה ווערט געליינט


מהיכן דנתני?

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 1:40 pm
דורך איינס
הכל בכתב האט געשריבן:
איינס האט געשריבן:מגילה נקראת מיט א ציירי ביים ריש = די מגילה ווערט געליינט וכו׳ (ביום..)
מגילה נקראת מיט א פתח ביים ריש = א מגילה ווערט געליינט


מהיכן דנתני?

קום אריין קלאר

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 1:45 pm
דורך יין ישן
הכל בכתב האט געשריבן:
קלאָצקאָפּ האט געשריבן:ווען ווערט "ויאמר" געפינטלט מיט א פתח אונטער'ן מ? איך האב געמיינט ביז היינט אז נאר ביי אן אתנחתא און א סוף פסוק, אבער יעצט האב איך געזען אז אינעם פסוק "והנה ה' נצב עליו ויאמַר" איז נישט דא קיין אתנחתא ביי ויאמר. וואס איז דער כלל ביי דעם?



נישט שלעכט געמיינט, אבער די כלל איז נישט דוקא ביי א סוף פסוק אדער אתנחתא, די כלל איז אז ווען ויאמר איז באהאפטן צו די נעקסטע ווארט, שטייט מיט א סגול, און ווען עס איז נישט באהאפטן, נישט קיין חילוק וואספארא טראפ עס האט, (פארשטייט זיך אז ווען ס'איז נישט באהאפטן וועט עס האבן א "מפסיק", נישט קיין "משרת"), וועט עס זיין מיט א פתח.

דאס איז אמת אז אויב איז עס באהאפטן איז עס מיט א סגול און נישט קיין פתח אבער פארקערט אז ווען עס איז נישט באהאפטן איז מיט א פתח מוז לכאורה זיין אן אנדערע כלל אויף דעם ווייל עטליכע מאל וואס ס'איז נישט באהאפטן און ס'שטייט מיט א סגול לדוגמא פרשת עקידה: ויקרא אליו מלאך ה' מן השמים ויאמֶר, אזוי אויך ווייטער ויאמֶר, אל תשלח ידך אל הנער, איז לכאורה איז דא נאך א כלל מיט וואס דאס קומט מיט ווען אויב ס'איז נישט באהאפטן איז מיט א סגול און ווען מיט א פתח.

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 1:48 pm
דורך קלאָצקאָפּ
יין ישן האט געשריבן:
הכל בכתב האט געשריבן:
קלאָצקאָפּ האט געשריבן:ווען ווערט "ויאמר" געפינטלט מיט א פתח אונטער'ן מ? איך האב געמיינט ביז היינט אז נאר ביי אן אתנחתא און א סוף פסוק, אבער יעצט האב איך געזען אז אינעם פסוק "והנה ה' נצב עליו ויאמַר" איז נישט דא קיין אתנחתא ביי ויאמר. וואס איז דער כלל ביי דעם?



נישט שלעכט געמיינט, אבער די כלל איז נישט דוקא ביי א סוף פסוק אדער אתנחתא, די כלל איז אז ווען ויאמר איז באהאפטן צו די נעקסטע ווארט, שטייט מיט א סגול, און ווען עס איז נישט באהאפטן, נישט קיין חילוק וואספארא טראפ עס האט, (פארשטייט זיך אז ווען ס'איז נישט באהאפטן וועט עס האבן א "מפסיק", נישט קיין "משרת"), וועט עס זיין מיט א פתח.

דאס איז אמת אז אויב איז עס באהאפטן איז עס מיט א סגול און נישט קיין פתח אבער פארקערט אז ווען עס איז נישט באהאפטן איז מיט א פתח מוז לכאורה זיין אן אנדערע כלל אויף דעם ווייל עטליכע מאל וואס ס'איז נישט באהאפטן און ס'שטייט מיט א סגול לדוגמא פרשת עקידה: ויקרא אליו מלאך ה' מן השמים ויאמֶר, אזוי אויך ווייטער ויאמֶר, אל תשלח ידך אל הנער, איז לכאורה איז דא נאך א כלל מיט וואס דאס קומט מיט ווען אויב ס'איז נישט באהאפטן איז מיט א סגול און ווען מיט א פתח.

האסט מיר אויסגעכאפט.

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 1:50 pm
דורך הכל בכתב
איינס האט געשריבן:
הכל בכתב האט געשריבן:
איינס האט געשריבן:מגילה נקראת מיט א ציירי ביים ריש = די מגילה ווערט געליינט וכו׳ (ביום..)
מגילה נקראת מיט א פתח ביים ריש = א מגילה ווערט געליינט


מהיכן דנתני?

קום אריין קלאר



וואו האסטו געטראפן אז מיט א צירי מיינט עס "די מגילה", און מיט א פתח "א מגילה"???

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 1:55 pm
דורך איינס
די ווארט איז נישט די אדער א
די ווארט איז אז נאך נקראת מיט א ציירי קומט א ״ביום וכו׳״
און נקראת מיט א פתח וועט זיין : א מגילה ווערט געליינט״ אדער די מגילה ווערט געליינט

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 2:03 pm
דורך הכל בכתב
איינס האט געשריבן:די ווארט איז נישט די אדער א
די ווארט איז אז נאך נקראת מיט א ציירי קומט א ״ביום וכו׳״
און נקראת מיט א פתח וועט זיין : א מגילה ווערט געליינט״ אדער די מגילה ווערט געליינט


פארשטיי נישט קלאר.
מיינסט צו זאגן אז ווען "נקראת" איז דבוק צו א קומענדיגע ווארט איז עס מיט א צירי? און ווען נישט איז עס מיט א פתח?

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 2:08 pm
דורך איינס
איך ווייס נישט אויב סאיז א כלל
דא הערט זיך מיר עס אזוי

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 2:11 pm
דורך הכל בכתב
ווען עס קומט צו א הוספה, למשל נקרֵאתָ, אדער נקרֵאתִי, איז הכל מודים אז עס איז מיט א צירי.
די שאלה איז נאר, צו עס קען אמאל זיין מיט א פתח?

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 3:57 pm
דורך ODOM
הכל בכתב האט געשריבן:
נודה לך האט געשריבן:די זעלבע פרק החליל אויב זאגט מען מיט א קמץ די חי"ת מיינט עס א טויטער מענטש
עס קומט די חי"ת א חטף פתח


חליל מיט א חטף פתח, הערט זיך אזוי ווי "נקבים נקבים חלולים חלולים...."

אין פסוק שטייט מיט א קמץ,
1) וְלִפְנֵיהֶם נֵבֶל וְתֹף וְחָלִיל וְכִנּוֹר (שמואל א' י' ה')
2) וְהָיָה כִנּוֹר וָנֶבֶל תֹּף וְחָלִיל וָיַיִן (ישעי' ה' י"ב)
3) וְשִׂמְחַת לֵבָב כַּהוֹלֵךְ בֶּחָלִיל (ישעי' ל' כ"ט)

נאר דא, וויבאלד עס האט א "שימוש" אות כ' אין אנהייב, איז עס א חטף פתח (במקום א שו"א)
עַל כֵּן לִבִּי לְמוֹאָב כַּחֲלִלִים יֶהֱמֶה וְלִבִּי אֶל אַנְשֵׁי קִיר חֶרֶשׂ כַּחֲלִילִים יֶהֱמֶה (ירמיה מ"ח ל"ו)


דער חי"ת באקומט א חטף פת"ח, נישט צוליב דעם כ' אין אנהויב, נאר ווייל ס'איז לשון רבים. און חלילים אהן א כ' איז אויך מיט א חטף פת"ח.

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 4:16 pm
דורך נודה לך
איינס האט געשריבן:מגילה נקראת מיט א ציירי ביים ריש = די מגילה ווערט געליינט וכו׳ (ביום..)
מגילה נקראת מיט א פתח ביים ריש = א מגילה ווערט געליינט


דאס זאגט ר' ישראל מענדל נישטא אז ווארט נקראת מיט פתח אל"ף און אויב זאגסטו עס מיט א פתח אויטאמאטיש טייטש זיך "עס ווערט צוריסן" ווייל נאר מיט א א עי"ן זאגט מען די רי"ש מיט א פתח

הכל בכתב האט געשריבן:ווען עס קומט צו א הוספה, למשל נקרֵאתָ, אדער נקרֵאתִי, איז הכל מודים אז עס איז מיט א צירי.
די שאלה איז נאר, צו עס קען אמאל זיין מיט א פתח?


כנ"ל ניין!!! נישטא אזא זאך!!

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 4:19 pm
דורך נודה לך
איינס האט געשריבן:די ווארט איז נישט די אדער א
די ווארט איז אז נאך נקראת מיט א ציירי קומט א ״ביום וכו׳״
און נקראת מיט א פתח וועט זיין : א מגילה ווערט געליינט״ אדער די מגילה ווערט געליינט


דאס איז א חידוש. אויב דו האסט א מקור וועל מיר דאס צוצייגן הרב מלאשאנץ שליט"א. ווי איך ווייס איז ער בקי בכללי הדקדוק זייער שטארק.

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 4:20 pm
דורך איינס
נאכן אריינטראכן גם אני מצטרף משרייבט קיינמאל מיט א פתח

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 4:21 pm
דורך נודה לך
איינס האט געשריבן:נאכן אריינטראכן גם אני מצטרף משרייבט קיינמאל מיט א פתח


;l;p-

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 4:25 pm
דורך נודה לך
ר' ישראל מענדל נוצט עס אסאך ווי א חידה...
ווער ווייסט וואס טייטש "מגילה נקרת"??
(ער זאגט עס מיט א פתח בעל פה כמובן)
און דער עולם ברעכט זיך קאפ צו כאפן די ענטפער....

און די פיינעלי ענטפער איז א מגילה ווערט צוריסן...

א גוטע חידה צו האבן לכבוד פורים :lol:

געשריבן: מיטוואך נאוועמבער 22, 2017 4:28 pm
דורך נודה לך
איבער "החליל" עלמיר איבערפרעגן.
דענק איך נישט זיכער צו געהערט פון אים.
אפשר אויף אראמיש קומט עס טאקע בלויז מיט א חטף פתח?